Wat zou je doen als je nog maar een jaar te leven had?

17 november 2017
494

Het leven leek altijd oneindig. Hoewel mijn vader mij van jongs af aan te pas en te onpas zijn levenswijsheid ‘Je hebt twee zekerheden in het leven: dat je geboren wordt en dat je doodgaat’ inprentte, moest ik toen daar vroeger vooral heel hard en verveeld over zuchten.

Ik denk dat het moment dat mijn tante overleed het punt in mijn leven is geweest waarop ik me voor het eerst bewust werd van mijn eigen sterfelijkheid. Tante Mees was 87 en onoverwinnelijk. Van jongs af aan bewonderde ik haar, want ze droeg felroze schoenen met een strik en nam nooit een blad voor de mond (“Kind, die vrijer van je vind ik maar niks” – dat werk). In haar laatste jaren trokken we samen geregeld een fles open of gingen we winkelen, ze wilde er tenslotte wel een beetje patent bij blijven lopen. Toen ze overleed kwam dat, ondanks haar respectabele leeftijd - als een totale verrassing.

Wat zou ik dan doen? Zou ik heel anders gaan leven? Er opeens ‘alles uit willen halen’? Maar dat wil óók met 30 jaar in het vooruitzicht.

Toen ik jong was wist ik natuurlijk ook wel dat het leven niet oneindig was, maar zo voelde dat gewoon niet. En ik dacht er al helemaal niet over na. Dat dat een van de grootste troeven van de jeugd is besef ik me nu.

Goed. Ik ben 53 en ga er gemakshalve van uit dat ik nog minstens 30 jaar meega. Hoewel deze horizon riant is, weet ik in tegenstelling tot vroeger dat ouder worden een gunst is die je moet koesteren. En dat het ook wel eens zo kan zijn dat ik die 30 jaar niet volmaak.

Of dat ik morgen te horen krijg dat ik nog maar een jaar te leven heb.

Wat zou ik dan doen? Zou ik heel anders gaan leven? Er opeens ‘alles uit willen halen’? Maar dat wil ik óók met 30 jaar in het vooruitzicht.

Nu ga ik een pièce de résistance uitzoeken waar de gemiddelde finalist in Heel Holland bakt het zweet van uitbreekt. Maar ik neem rustig twee maanden om van recept tot het eindstuk te komen, uiteraard met veel misbaksels tussendoor die ook opgegeten moeten worden.

De wetenschap dat je nog maar kort te leven hebt maakt dat je wellicht anders gaat leven, maar ik realiseer me dat het eigenlijk het mooiste is als je niets hoeft te veranderen, omdat het al precies is zoals het moet zijn.

Lees ook:  De 12 Nieuwjaars tradities van de wereld

Daarom maakte ik een lijst van de belangrijkste dingen die ik zou doen als ik nog maar een jaar had. En tegelijkertijd is dit mijn actielijst (misschien met uitzondering van punt 7..) voor vandaag en morgen, óók als ik 83 word.

1. Iedereen die ooit iets voor mij betekend heeft - met grote en kleine dingen - ga ik een kaartje sturen. Mevrouw Verschuere waarvan ik in de 3e klas Frans had en die mij het boek De Kleine Prins heeft leren waarderen. De buurvrouw op de Kerklaan die zonder er ooit iets voor terug te willen regelmatig op de kinderen paste zodat ik er even tussenuit kon. Mijn zus die me vroeger trouw elke week bleef bellen toen ik drukdrukdruk was en die dingen er aan mijn kant bij inschoten. Nú kan ik het ze zeggen.

2. Een bizar goede taart bakken. Ik bak nu ook al met de regelmaat van de klok, maar vaak houd ik het bij bekende recepten waarvan ik weet dat ik er succes mee oogst en die niet al te moeilijk zijn, omdat ik ‘geen tijd’ heb om eens een keer wat anders te verzinnen. Mijn vrienden weten wat ze bij mij krijgen op een verjaardag..! Nu ga ik een pièce de résistance uitzoeken waar de gemiddelde finalist in Heel Holland bakt het zweet van uitbreekt. Maar ik neem rustig twee maanden om van recept tot het eindstuk te komen, uiteraard met veel misbaksels tussendoor die ook opgegeten moeten worden. Het moet tenslotte wel leuk blijven.

Ik ga stoppen met dingen doen waar ik eigenlijk een hartgrondige hekel aan heb. Zoals onkruid wieden - je draait je om en het staat er wéér!

3. Al mijn foto’s doorspitten. Deze klus staat al 14 jaar in de categorie ‘wel belangrijk, niet urgent’ waardoor er altijd iets anders voor in de plaats komt. Fotoalbums maken geloof ik zo onderhand wel (alleen maar ballast..!) maar ik weet dat er foto’s tussen zitten waar bijzondere herinneringen aan kleven. Die vakantie in ’73 in Italië, de eerste verjaardag van mijn zoon, mijn 51e verjaardag die ik vierde met 5 vriendinnen en veel wijn. Deze ga ik opnieuw laten afdrukken en opsturen naar degenen met wie ik de herinnering deel. En ik plak ze op mijn keukenkast zodat ik er elke dag naar kan kijken.

Lees ook:  Wonen in Curaçao

4. Ik ga stoppen met dingen doen waar ik eigenlijk een hartgrondige hekel aan heb. Die wens koester ik al jaren en soms lukt het me aardig, maar nu is het menens. Onkruid wieden (je draait je om en het staat er wéér), de krant lezen (zo veel ellende), hele originele reizen moeten maken (lekker een beetje toeren in Frankrijk is toch ook zalig), heel lang voor de spiegel staan (die rimpels zitten er tóch). Na de pauze terugkomen bij een tenenkrommend slecht toneelstuk. Etcetera. Bevrijding!

5. Elke dag buiten op een ander bankje zitten en even een paar minuten van de wereld genieten. Het bankje aan de vaart hier om de hoek, die voor de winkels in de stad, onder de bomen in het park.. en ik hoop nog een heleboel bankjes te ontdekken als ik ernaar op zoek ga. Wie weet welke mooie vergezichten en stillevens ik plots zie.

6. Van die uitvaartverzekering moet het dan toch ook maar eens komen. Dat scheelt een hoop financiële sores voor mijn kinderen als ik het loodje leg. Dan kan ik meteen vastleggen dat ik wat mij betreft ergens op een veldje in de natuur mag worden begraven, het liefst in een mand van bananenbladeren als memento aan mijn jeugd in Indonesië, en dat ik graag een flinke bos wilde bloemen op mijn buik wil. En geen kleffe cake voor de gasten, maar gewoon wijn!

7. Mijn spullen deel ik – los van mijn bed om in te slapen en de tafel om aan te zitten - op in 2 categorieën: 1. Weggeven (aan de kinderen, en aan vrienden, met een persoonlijk verhaal erbij) 2. Verkopen - en van de opbrengsten ga ik door Frankrijk toeren (zie punt 4). Al die materiële dingen zijn ballast, en op deze manier kan ik er veel meer van genieten dan wanneer ze alleen maar in mijn huis staan.

Lees ook:  Zo, dat werd tijd: een handig én leuk boek over ouder worden

Nu ik er nog een keer naar kijk realiseer ik me dat deze punten zich laten scharen onder de bekende filosofie van mindfullnes. Aandacht, bij dingen stilstaan en bewust leven. Het is niet zo moeilijk.

Tja, en toch ook weer wel.

Ook hier had mijn vader een van zijn wijsheden op kunnen loslaten: “Als het zo makkelijk is, dan deed iedereen het wel”.

Tekst: Ineke de Wit

 

Deze blog is gemaakt in samenwerking met Monuta, de content is volledig van ons. Ineke schreef dit artikel in het kader van de campagne ‘Een bijzonder afscheid. Je kunt je er misschien weinig bij voorstellen. Je kunt je er wel op voorbereiden.’ Jezelf voorbereiden kan zowel emotioneel, door bijvoorbeeld het vastleggen van uitvaartwensen, als financieel, met bijvoorbeeld een uitvaartverzekering.

Over de auteur

Jasper Voorn
Mijn naam is Jasper Voorn, 28 jaar, en ik ben de initiatiefnemer van Paradijsvogel Magazine. Zaken als Kunst, cultuur, reizen en de natuur hebben mij altijd gefascineerd. Vanuit een passie voor bovenstaande zaken ben ik dan ook Paradijsvogels Magazine begonnen. Naast mijn bezigheid bij dit online tijdschrift houd ik me als directeur en eigenaar van Web Wings BV, samen met een groeiend team van 30+ collega’s, dagelijks bezig met het realiseren van online marketing resultaten voor meer dan 200 verschillende klanten. Hier richten wij ons voornamelijk op duurzame marketing door lange termijn resultaat te halen via zoekmachine optimalisatie. Binnen Paradijsvogel Magazine komt mijn passie voor online marketing, mensen inspireren en mij verder verdiepen in de wereld om ons heen samen. Mijn doel is om vanuit Paradijsvogel Magazine jaarlijks 2 miljoen mensen te kunnen bereiken met interessante verhalen en kennis uit deze prachtige paradijselijke wereld die wij met z’n alle mogen bewandelen.

Recente berichten

NLP vs. mindfulness: Wat zijn de verschillen en hoe kies je?

Wat te doen in Limburg? 16 mooie bezienswaardigheden

Hoe vechtsport je zelfvertrouwen versterkt

10 populairste bezienswaardigheden in Eindhoven

© Paradijsvogels Magazine - 2024
Made with
Web Wings
chevron-down