
De diversiteit en complexiteit van zaden is enorm, zeker als je ze onder een microscoop legt. Het is bijna buitenaards wat we dan te zien krijgen. Fotograaf Rob Kesseler maakte prachtige opnames van bijzondere zaden ... althans dat zijn ze onder de microscoop; in het gewone leven lopen we er zo aan voorbij.
Maar ook zonder microscoop blijven het bijzondere zaden
Afgezien van hun microscopische fotogeniekheid zijn zaden überhaupt een interessant product: zelfs de meest kleine zaadjes dragen het hele DNA in zich mee dat nodig is om uiteindelijk uit te groeien tot een prachtige (en complexe) passiebloem of bijvoorbeeld een meterslange sequoia boom.
En dan nog iets: zaden zijn fantastische reizigers. Door water, wind, door te blijven hangen aan de vacht van een dier of door eerst opgegeten te worden en dan weer ergens anders 'neergelegd' te worden weten zaden honderden soms wel duizenden kilometers af te leggen!
Het feit dat zaden, zolang ze maar goed geconserveerd worden, na honderden jaren alsnog uit kunnen komen is tot slot natuurlijk ook uitermate intrigerend. In het streven naar het behoud van onze fauna en voedselvoorziening is daarvoor ooit de Wereldzadenbank op Spitsbergen opgericht. Hier worden zaden (plantenrassen en voedselgewassen) onder de perfecte condities bewaard voor het geval dat ze ooit nodig blijken te zijn. De Wereldzadenbank wordt ook wel gekscherend de 'ark van Noach' genoemd.
We kunnen wel met recht stellen dat gewone zaden niet bestaan; het zijn stuk voor stuk bijzondere zaden.
Daniel Stoupin filmde en fotografeerde met een biologische microscoop en een aantal geavanceerde macro lenzen het leven in alledaags slootwater. De beestjes die hij filmde zijn gemiddeld kleiner dan 1 mm.