Wat is rijkdom? Een vraag die in Nederland al lastig te beantwoorden is, maar tijdens een busreis in Nepal leidt een ander perspectief zeker tot nieuwe inzichten. Jeugdverpleegkundige Michaela de Groot (46) ziet het leven zelf als één grote inspiratiebron. Met Paradijsvogels Magazine deelt ze de ervaringen die haar het meest aan het denken zetten. Deze keer vraagt ze zich af: in Nederland hebben de meeste mensen meer geld dan in Nepal, maar zijn ze ook écht rijker?
[hr]
De uitzonderlijke wereld die Nepal heet
De ramen van de bus hebben een vage oranje gloed doordat ze volledig zijn bedekt met een laagje stof afkomstig van de onverharde, terra kleurige wegen. Het maakt het tot een ware uitdaging om goed naar buiten te kunnen kijken. Ik zit klem tussen een vrouw en de wand in geplakt terwijl het geronk van de zware dieselmotor ritmisch in mij doortrilt. Op mijn schoot zit een voor mij volkomen vreemd jongetje van een jaar of twee dat even daarvoor door een vrouw (ik vermoed zijn moeder) in één kloeke beweging op mijn schoot is gepland. Kennelijk iets dat in Nepal de gewoonste zaak van de wereld is. Ook voor het jongetje zelf. Die heeft mij even aangekeken, breed geglimlacht en is vervolgens vol vertrouwen (wil ik graag geloven) in slaap gesukkeld. Zijn armpjes slap en zijn hoofd leunend tegen mijn borst. Zo gaan we voort. Knus zweterig tegen elkaar aangeplakt bij 34 graden in een bus zonder airco met antieke schokbrekers. Piepend en kreunend kruipt het gevaarte de heuvels op.
[quote text_size="medium"]
"Werkelijk ieder plekje in en op de bus is maximaal bezet met mens, kip, kind, geit en materie. Als je ervan overtuigd bent enige ruimte nodig te hebben binnen je aura dan heb je het in een Nepalese bus pittig zwaar"
[/quote]
Een maand lang zal ik verblijven in deze uitzonderlijke wereld die Nepal heet. Het is vrijdag vandaag en vanuit het kleine dorpje Sankhu, waar ik door de week als vrijwilliger werk in een kindertehuis, reis ik voor het weekend af naar het zeer levendige Kathmandu. Een afstand van amper 30 kilometer waar je in Nepal per bus minimaal 1 ½ uur over doet. Een avontuur op zich! Werkelijk ieder plekje in en op de bus is maximaal bezet met mens, kip, kind, geit en materie. Als je ervan overtuigd bent enige ruimte nodig te hebben binnen je aura dan heb je het in een Nepalese bus pittig zwaar.
Eén groot netwerk van sociale processen
Door de smoezelige ramen heen zie ik de wereld aan mij voorbij trekken. De dorpjes met her en der wat huizen. Hutjes eerder, zonder enige logica qua bouwconstructie. Een paar slordige wanden met een stuk golfplaat als dak waarbij een paar forse stenen moeten voorkomen dat de plaat bij iedere willekeurige windhoos wegwaait. Een lap stof welke als deur fungeert maar slechts omlaag hangt tijdens de nacht, de kou en de regen. Nu ik een poosje in Nepal ben weet ik dat de rest van de tijd de gevel namelijk altijd open staat zoals eigenlijk het hele leven. Wassen, badderen, eten, samen zijn en theedrinken. Alles gebeurt buiten. Openlijk, inzichtelijk en als een groot netwerk van sociale processen met een vanzelfsprekende toegankelijkheid en zorg voor elkaar.
De wereld glijdt voorbij, in de gloed van zon en een vage waas van stof. Kinderen badderen op straat en rennen met blote, natte lijfjes schaterlachend achter elkaar aan. Vrouwen doen samen de was bij de waterpomp langs de weg terwijl vlak daarnaast een geit wat glazig op een strootje staat te kauwen.
De waarheid in pacht
Nepal, ontwikkelingsland bij uitstek. Vele organisaties zijn hier actief om het welzijn van de Nepalezen te verbeteren. Nepalezen die zich optrekken aan ons westerlingen en ervan overtuigd zijn dat wij de waarheid in pacht hebben over hoe het leven geleefd zou moeten worden om het naar een welvarender level te tillen.
[quote text_size="medium"]
"Eén blik naar buiten vertelt dat een beetje meer welvaart voor de Nepalezen geen overbodige luxe zou zijn. Toch zou ik willen beweren dat dit land in zekere zin veel rijker is dan Nederland"
[/quote]
Ik kijk neer op het bolletje met de gitzwarte haartjes dat in diepe ontspanning tegen mijn borst rust en stel de vraag die steeds sterker in mij naar boven komt: wat maakt het leven rijk? Eén blik naar buiten vertelt dat een beetje meer welvaart voor de Nepalezen geen overbodige luxe zou zijn. Toch zou ik willen beweren dat dit land in zekere zin veel rijker is dan Nederland. Er heerst een sterke sociale betrokkenheid en saamhorigheid waarbij het leven met grote acceptatie wordt ontvangen zoals het zich aandient. Daar kunnen wij in Nederland nog een puntje aan zuigen. En toch zouden wij in onze westerse wereld de wijsheid in pacht hebben over de definitie van rijkdom? Ik weet het zo net nog niet.
Wat maakt het leven rijk? Bent u het eens met Michaela de Groot of heeft u een totaal andere definitie van rijkdom? Discussieer mee in het reactieveld onderaan deze pagina.
[hr]
Jeugdverpleegkundige Michaela de Groot (46) ziet het leven zelf als één grote inspiratiebron. Ze vindt het belangrijk om haar leven zo bewust en intens mogelijk te leven en stelt zichzelf en anderen daarbij regelmatig kritische vragen. Want waarom kies je wat je kiest? Wat zijn ieders persoonlijke drijfveren en wat is geluk? Met de pen in de hand gaat Michaela door het leven, altijd klaar om haar ervaringen die het meest aan het denken zetten op inspirerende wijze vast te leggen.
Benieuwd naar de volgende overpeinzing van Michaela? Vul hieronder uw e-mailadres in en ontvang een bericht wanneer haar volgende artikel verschijnt.
[mc4wp_form id="23647"]
[hr]
Beeld: Dhilung Kirat via Flickr.com
Over de auteur
