
Sommige mensen zweren bij de filosofie van Marie Kondo en hebben hun boeken, kleding, keukenspullen en memorabilia zodanig uitgedund dat ze alleen nog de spullen over hebben waar ze echt gelukkig van worden. Anderen worden blij van ál hun bezit en daarom helemaal niet gelukkig van opruimen.
Behoor je tot de eerste categorie dan is dit gedicht van Toon Hermans waarschijnlijk een feest der herkenning. Voor alle anderen is het een fijne bevestiging om juist vast te houden aan alle 'dingen' die je omringen, en vooral niet naar Toon Hermans te luisteren 🙂
Dingen
Overal dingen
en altijd maar weer
dingen o dingen
ik mot ze niet meer
ik wil zonder dingen
mijn leven beleven
kom ze maar halen
ik zal ze je geven
die troep al die prullen
ik mot ze niet meer
overal dingen
en altijd maar weer
dingen van plastic
van goud of van brons
van tweehonderd kilo
of anderhalf ons
het stikt van de dingen
in kamers of zalen
in suites of kelders
in flats of lokalen
in kasten of kastjes
in dozen of la’s
’n blikje ’n potje
’n kan of ’n vaas
’n koppie ’n schotel
’n foto ’n plaat
’n schoen of ’n slof
of een scheerapparaat
van staal of van koper
van hout of van leer
overal dingen
ik mot ze niet meer
’n sleutel ’n handschoen
’n glas of ’n fles
’n tafel ’n stoel
of ’n vork of ’n mes
’n video, ’n ijskast
’n opneem-machien
ik kan door die spullen
me zelf niet meer zien
Toon Hermans
Meer lezen van Toon Hermans? In dit bundeltje 'De klank van de lach' zijn zijn vrolijkste verzen verzameld. Heerlijke optimistische levensinspiratie!