
Op Paradijsvogels publiceren we ter inspiratie af en toe mooie verhalen die je aan het denken zetten. Deze keer: het verhaal over de jongen en de echo.
[hr]
Een man en zijn zoon lopen in het bos aan de voet van een hoge berg. Plotseling struikelt de jongen. Hij voelt een scherpe pijn in zijn voet en schreeuwt van de pijn: "Ahhhh!" Vanuit de hoge bergen klinkt plots een stem die "Ahhhh!" roept. De jongen is verrast en nieuwsgierig. Hij roept: "Wie ben jij?", maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?".
Hij wordt kwaad, waarom wil de stem niet vertellen wie hij is? Hij roept: "Je bent een lafaard!", waarop de stem op zijn beurt antwoordt: "Je bent een lafaard!". Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt of hij weet wie de stem is. De vader kijkt naar zijn zoon en zegt 'Let op!'. Hij neemt een grote ademteug en roept naar de bergen: "Ik bewonder jou!". De stem antwoordt met hetzelfde enthousiasme: "Ik bewonder jou!". De vader roept: "Jij bent prachtig!" en de stem antwoordt: "Jij bent prachtig!". De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is.
Daarop legt de vader uit: "De mensen noemen dit een echo, maar eigenlijk is dit het leven. Het leven geeft je altijd terug wat je erin stopt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde. Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid. Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect. Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven."
En de jongen riep: "Ik heb je lief!"