Het boek Een Zomerzotheid van Cissy van Marxveldt kunnen we scharen in de categorie heerlijk jeugdsentiment! Het verhaal uit 1927 was ook in onze tienerjaren nog razend populair. De plekken op de boekenplank in de bibliotheek die voor Een Zomerzotheid waren gereserveerd waren vaak leeg. Ieder tienermeisje wilde dit boek lezen.
Waar ging het verhaal ook alweer over?
De vijf meisjes Lenie, Mia, Ella, Dot en Pit houden vakantie in een zomerhuis op de Veluwe. Vlakbij doen vijf mannelijke studenten, waaronder jonkheer Robbert Johannes Padt van Heijendaal, hetzelfde.
Tijdens een gesprek met haar vriendinnen vertelt Ella dat zij ten alle tijde een heer van stand zal herkennen. De mannen vangen dit op en dat is voor jonkheer Padt van Heijendaal reden om de vijf meisjes bij de neus te nemen. Zijn vriend Lucas (boerenknecht en lager in stand) doet zich de rest van de vakantie voor als de jonkheer en de jonkheer doet zich voor als chauffeur.
De nuffige Ella valt als een blok voor de nepjonkheer, en de vlotte Pit heeft oprechte aandacht voor de chauffeur. Dat is het begin van zomer vol hilarische situaties.
Hoewel het taalgebruik nu heel ouderwets aandoet en de verhaallijn traag en voorspelbaar is voor onze tijd, is het heerlijk om weer eens te lezen.
Een mooi fragment
In de salon zaten de anderen. Hetty beeldig in een zeegroene jurk, was bij de theetafel bezig. "Ga zitten!" zei Gerrit Jan. Reep schoof de stoelen aan. Pit keek eens om zich heen. "Wat een gekke stemming is er," dacht ze. "Zou dat allemaal komen omdat het de laatste avond is?"
Toen klonken er stemmen in de hal. Besliste stappen. Ze keken allemaal naar de deur. De deur ging open. En op de drempel stond een jongeman, gebruind, keurig in evening-dress.
"Lúcas!" riep Pit. Ze sprong overeind. Ze ging weer zitten.
"Wat is dat voor een mop?" vroeg Ella hoog.
"Mag ik me even bekend maken," zei de jongeman langzaam. "Ik ben Robbert Johannes Padt van Heijendaal."
"Ròbbert!" Ella keek naar Gerrit Jan. "Wat is dat voor een krankzinnigheid?"
"Nee," zei Gerrit Jan. Hij nam zijn bril af, knipperde onnozel. "Nee, het is geen krankzinnigheid. Hij is Robbert Padt van Heijendaal."
"En jij dan? En jij dan?"
"Hij is óók nog een heel behoorlijk mens," zei Jef rustig. "Al heet hij maar Gerrit Jan Loots. Hij is een vriend van Robbert. Ons aller vriend trouwens."
Dot was de enige die grijnsde. Dot had de zaak onmiddellijk door! Maar Pit klemde haar avondtasje in haar handen. Ze zag bleek. Ella stond op. "Ik begrijp er niets van," zei ze. "Niets. Niets. En waarom gaf u zich dan voor Lucas uit?"
"Omdat ik dacht," zei Robbert, "dat u mij in mijn chauffeurspakje toch wel herkennen zou. U had immers zo boud beweerd, dat u de man van standing en beschaving - was het zo niet - altijd en overal te herkennen wist."
Een Zomerzotheid lezen
Borrelen er weer herinneringen op aan de hete zomer waarin je dit boek in één ruk uitlas en wil je het opnieuw lezen, of kende je het verhaal nog niet, maar ben je toch benieuwd? Hier kun je het bestellen.
Nog meer jeugdherinneringen opdoen? Zie dan ook ons artikel met 15 passages uit De Kleine Prins. Op jonge leeftijd zullen de diepere lagen die in dit boek te vinden zijn je waarschijnlijk zijn ontschoten. Hoe ouder je wordt, hoe meer bijzondere dingen er in dit boek zijn te vinden.
Over de auteur
