De van origine Poolse kunstenares Diana Sudyka, woonachtig in Chicago, illustreert met name kinderboeken. Als ze wat tijd vindt tussen haar opdrachten en haar moeder-zijn door maakt ze, ter ontspanning, prachtig vrij werk zoals de serie prenten waarvoor oude postzegels het uitgangspunt vormen.
Waarom oude postzegels?
Diana's fascinatie voor oude postzegels is ontstaan toen zij als student aan de kunstacademie geïnteresseerd raakte in het werk van Joseph Cornell, een Amerikaanse kunstenaar (1903-1972) die alles wat hij kon gebruiken bewaarde (fossielen, vlinders, foto's, veren, postzegels ...) voor zijn bijzondere kijkdozen. Diana kocht in die tijd een setje oude postzegels bij een handelaar in munten zonder op dat moment misschien precies te weten wat ze er mee zou gaan doen.
Artikel gaat verder onder de afbeeldingen
Een postzegel en dan?
Diana werkt vanuit de overtuiging dat het idee voor een prent ontstaan op het moment dat ze met een, met zorg uitgekozen, postzegel aan het werk gaat. Het is niet zo dat ze van te voren al een precies omlijnd plan heeft. Het beeld ontstaat gedurende het werk, maar heeft wel bijna altijd te maken met de natuur en meer in het bijzonder vogels. Deze passie stamt uit de tijd dat Diana als vrijwilliger werkte bij het vogel laboratorium van het Chicago Field Museum of National History.
De miniatuur gravures van portretten, schepen, architectuur, zoals je de postzegels ook kunt noemen, worden als het ware vervolmaakt door de fantasie van Diana en de omgeving die zij de oude postzegels geeft. Veel van de prenten voorziet Diana ook nog eens van handgeschreven zinnen waardoor de oude postzegels, waarmee het ooit begon, verzeild lijken te zijn geraakt in een deel van een haast sprookjesachtig verhaal.
Dat postzegels met hun tijd mee gaan, bewijst Diana Beltran Herrera wel met haar prachtig vormgegeven 3D zegels. Met haar fascinatie voor bloemen en vogels creëerde ze ware kunstwerkjes.
Over de auteur
