
Paradijsvogels Magazine deelt uw kleine geluksmomenten, kleurrijke herinneringen en tegenvallers met een positieve kwinkslag. Een beetje tegengas in het woud van zwaar verteerbaar nieuws en microweetjes over grootheden. Maar vooral anekdotes die mensen doen glimlachen en de optimistische kant van het leven belichten, er gebeuren zoveel mooie dingen! Heb je ook iets meegemaakt waarvan de zon spontaan gaat schijnen? Bijvoorbeeld een bijzondere ontmoeting met een onbekende op straat, een herinnering aan vroeger waar u nog steeds met een grote glimlach aan terug denkt of wellicht een vakantie die totaal anders liep dan gepland maar daardoor eigenlijk nog leuker was...
Stuur je verhaal naar info@paradijsvogelsmagazine.nl !
[hr]
De sollicitatie
Mijn vader (geboren in 1900) nam in 1935 de bijna failliete kruidenierswinkel van zijn ouders over. Het was crisistijd: de mensen en daarmee de middenstand, hadden er last van.
Trouwen wilde hij niet, ‘ik heb geen geld voor een vrouw’ en alles wat dat voortbrengt. De zaak mocht niet failliet, trots als hij was. Op zekere dag rent er een jongetje vóór zijn fiets langs, gevolgd door een jong meisje, ze zal een jaar of 16 zijn geweest. Het blijkt de oppas van het menneke. Mijn vader keek in de donkere ogen van die jonge meid en dacht: God, als ik zo'n mooi meisje eerder was tegengekomen, dan was ik geen vrijgezel meer geweest. Maar hij fietst door.
Drie jaar later gaan de zaken beter en mijn vader hangt een plakkaat voor het raam met de vraag of capabele dames komen solliciteren voor de baan van winkelcheffin. Alsof zijn onuitgesproken wens op de fiets gehoord was, stapt hetzelfde meisje de winkel binnen. Mijn vader herkent haar onmiddellijk, maar doet of hij niets van haar wil weten: hij voelt zich te oud voor zo’n prachtige jonge vrouw.
Maar gelukkig wist mijn moeder wel beter.
Will Hanssen
Beeld: Henk Hilterman, Geheugen van Nederland