‘De medische dienst zet noodhospitalen op achter het front. Amputaties duren gemiddeld drie minuten. Een slok brandy dient als verdoving.' Wilt u ooggetuige zijn van een veldtocht aan het begin van de 19e eeuw? Lees dit boek. Ook als u niet direct in krijgskunst geïnteresseerd bent: lees het.
Een barre tocht
In 1812 besloot Napoleon de Russen te gaan verslaan. 25.000 Nederlandse waaghalzen trokken mee met zijn Grand Armée. De hele Grand Armée bestond uit ongeveer een half miljoen man (!): nog nooit was een leger zo groot geweest. En de Nederlandse officier Dumonceau was erbij. Hij is aan het begin van de oorlog nog maar amper 20 en heeft zin om oorlog te gaan voeren. Dumonceau maakt deel uit van de Rode Lansiers, een regiment dat de Keizer en het leger als het ware ‘bewaakt’ en zelf nauwelijks mee vecht.
[quote text_size="medium"]
"De belangrijkste activiteit van het Grand Armée in Rusland is niet vechten maar marcheren"
[/quote]
Maar het werd een lijdensweg voor iedereen. Napoleon had verwacht de Russische vijand al even voorbij Pruisen tegen te komen en hem daar te bevechten. Maar de Russen hanteren een andere tactiek, een tactiek die Napoleon en zijn grootse leger in kleine, slopende stappen tot de ondergang brengt. De Russen verschijnen gewoon niet en laten de Fransen tot diep in Rusland marcheren. Het is er bloedheet in de zomer en ijzig koud in de winter. Als de Russen ergens verblijven, trekken ze zich terug zodra het grand Armée verschijnt maar niet voordat ze alles plat gebrand hebben, zodat er geen voedsel en onderdak meer te vinden is.
Onaflatend optimisme
Dat gaat zo door tot en met Moskou, waar Napoleon uiteindelijk besluit zich maar terug te trekken terwijl hij gehoopt en beloofd had Moskou te veroveren. Dumonceau overleeft uiteindelijk alle ellende, het laatste deel op blote voeten in de ijzige kou maar als altijd positief en met distantie:
[quote text_size="medium"]
"Nu moet ik verder op blote voeten. Ze doen eerst pijn maar worden opgewarmd in het contact met de sneeuw. Het zorgt er in elk geval voor dat mijn voeten niet bevriezen terwijl ik met mijn oude schoenen dat risico misschien wel had gelopen"
[/quote]
Bij monde van deze dappere Nederlander krijgt de lezer een fascinerend beeld van de tragische ontwikkelingen van deze veldtocht van Napoleon. Slechts 1 op de 10 man komt terug naar huis, en de meesten zijn niet in veldslagen gestorven maar onderweg, van honger, kou en ziekte. Naar Moskou! Naar Moskou! beschrijft leesbaar, meeslepend en plastisch hoe de verschrikkelijke veldslag is verlopen. Een aanrader!
Meteen lezen? Bestel het boek hier en u heeft het morgen in huis.
Naar Moskou! Naar Moskou! Memoires van een officier uit de Lage Landen in het leger van Napoleon; Willem van Oosterbeek, Athenaeum, 2015.
[hr]
In het Biografie panel brengen lezende Paradijsvogels hun favoriete biografieën onder de aandacht. Ze lichten een tipje van de sluier op over de persoon achter de dichter, kunstenaar of filosoof, en vertellen u waarom u dit boek écht niet kunt laten liggen. De bijdrage van deze maand is geschreven door Jopje Franssen: kunsthistorica met een voorliefde voor Russische schoonheid. Weggedoken in een boek (be)leeft ze mee met de levens van de ene na de andere bijzondere persoon.
[hr]
Bent u ook geïntrigeerd door het leven van bekende en minder bekende paradijsvogels? Vul uw emailadres in en ontvang een mailtje wanneer een nieuwe editie van het Biografie panel geplaatst wordt:
[mc4wp_form id="18568"]
[hr]
Over de auteur
