In 1996 werd de eerste gay pride in Amsterdam gehouden. Eerder deze maand was het de 20e keer. Hoogste tijd voor mijn inwijding. Mijn homovrienden, ik noem ze mijn verloofdes, nodigden me niet alleen uit voor de canal parade die voor hun deur langs vaart maar ook voor de senior pride in Paleis van de Weemoed. Een feestelijke avond als dank aan de roze senioren die het fundament voor de huidige vrijheden hebben gelegd. Een prachtig initiatief.
[quote text_size="medium"]
"De mannen keken triomfantelijk terug toen ik ze gebiologeerd aanstaarde"
[/quote]
Binnen en buiten Paleis van de Weemoed was het afgeladen met paradijsvogels. Ik kwam ogen tekort: leernichten, getatoeëerde lichamen vol spannende verhalen, gepiercete lippen, neuzen en tepels, oudere mannen in ultra korte broek, oh my god! De mannen keken triomfantelijk terug toen ik ze gebiologeerd aanstaarde. Ook oren kwam ik tekort. Iedereen maakte een praatje met iedereen, onbekenden dolden met elkaar, er werd hartstochtelijk meegezongen met Dolly Bellefleur. Liesbeth List was de hoofdact en hoewel haar stem haperde en ze niet bepaald toonvast was, droegen haar fans haar op handen en zongen uit volle borst mee. Zo behield Liesbeth haar waardigheid en vertrok ze onder luid applaus, maar niet voordat ze had gezworen volgend jaar terug te komen.
[quote text_size="medium"]
"De stad was uitbundig, hier en daar excentriek, de sfeer was mellow. Ik voelde me thuis in die bonte omgeving waar het thema Share echt werd uitgedragen"
[/quote]
Overdreven? Over the top? Aanstellerig? Decadent? Misschien. Het is de manier van de homogemeenschap om aandacht te vragen. Elke minderheidsgroep doet dat op z’n eigen manier. Zo is er een toolkit laaggeletterdheid samengesteld voor mensen die niet kunnen lezen, het Oranjefonds kent allerlei campagnes om iedereen, met name mensen in moeizame situaties, bij de samenleving te betrekken. De gays doen dat door een keer per jaar de gaypride te organiseren want de homo emancipatie is nog niet voltooid. De homo tolerantie is niet voldoende, het doel is homo erkenning. Maar we zijn in Nederland wel op de goede weg, en daarom geven we een feest om de vrijheid en diversiteit te vieren.
Vond ik het leuk? Ja en nee. Het thema was dit jaar Share. Delen is in dit geval geven om een ander, respect hebben voor elkaar en verschillen koesteren, jezelf durven zijn en onze diversiteit tonen aan de wereld. Maar hoe draagt een boot met alleen dansende en drinkende mensen, met een spandoek van ING of VVD of gemeente Amsterdam, bij aan een dergelijk thema? Ik vond de setting wat armoedig en iets te makkelijk. Het publiek, de bezoekers van de gay pride hadden het echter beter begrepen. De stad was uitbundig, hier en daar excentriek, de sfeer was mellow. Maar ik voelde me thuis in die bonte omgeving waar Share echt werd uitgedragen. Het zou zo maar kunnen dat ik er volgend jaar weer bij ben!
[hr]
Margie Rhemrev vult haar leven met betekenisvolle ervaringen en ontmoetingen. Zowel privé als in haar werk daagt ze zichzelf en anderen uit om grenzen te verleggen en het leven in al haar facetten te omarmen. In 'Mijn eerste keer...' vertelt ze over haar avonturen, en illustreert ze op sprekende wijze dat er altijd en in iedere levensfase wel wat nieuws te ontdekken is.
[hr]
Benieuwd naar de volgende 'eerste keer' van Margie Rhemrev? Vul uw e-mailadres in en ontvang een bericht wanneer haar volgende artikel verschijnt.
[mc4wp_form id="21216"]
[hr]
Beeld: ADoseofShipBoy via Flickr.com
Over de auteur
