Maaike Pfann stopte als kind al madeliefjes in haar mond, zoog de honing uit dovenetelbloemen en knabbelde op zuring-stokken. Het stadse leven en een loopbaan als grafisch ontwerper en fotograaf zorgden tijdelijk voor een andere focus. Sinds ze in Waterland woont in een huis met een tuin begon haar groene bloed weer te stromen, een opleiding kruidengeneeskunde en biologische landbouw wakkerden het vuur verder aan. Opmerkelijk vond ze het dat nu juist de onkruiden die ze in de groentetuin wegschoffelde, in de kruidengeneeskunde gebruikt worden als medicijn. Op Paradijsvogels Magazine schrijft ze over de verschillende (on)kruiden. In mei is het veelzijdige Lievevrouwebedstro aan de beurt:
Supermarktmensen
Wij supermarktmensen zijn de natuur wat ontgroeid. Waar de maand mei momenteel vooral wordt geassocieerd met rokjesdag, zonnebrand en terrasjesweer, werd nog niet zo heel lang geleden werd op 1 mei echter steevast het feest van de vruchtbaarheid gevierd. Hierbij werd de Romeinse godin Maia, die de gewassen op het land weer laat groeien, geëerd, compleet met een dans om de meiboom en een fijn glas meiwijn, dit laatste gemaakt met Lievevrouwebedstro.
De witte bloempjes van dit kruid hebben een geheim. Ze bezitten een geurstof, Cumarine, die het aroma pas vrijgeeft wanneer de plant wordt gedroogd. Lievevrouwebedstro geurt dan intens -bedwelmend bijna- naar vanille en amandel. Van oudsher werd het kruid dan ook gebruikt in de linnenkamer voor een frisse geur in de lakens en -heel handig- om de motten op afstand te houden. Maria zou daarnaast het als bedstro gebruikt hebben voor het kindeke Jezus, vandaan de naam.
Goede spijsvertering en mooie dromen
De wetenschappelijke naam van deze plant, Galium Odoratum, geeft nog een ander geheim prijs. Galium komt van het Griekse gala: melk. Vroeger werden planten van de Galium-familie namelijk gebruikt om melk te stremmen bij het bereiden van kaas. Later ontdekte men dat Lievevrouwenbedstro in kleine hoeveelheden ontkrampend voor de spijsvertering werkt omdat het de lever en gal stimuleert. Het versterkt ook de zenuwen en helpt bij melancholie. Daarnaast werkt het kruid rustgevend en slaapbevorderend. Leg bijvoorbeeld een geurkussentje naast je bed met gedroogde Lievevrouwebedstro erin, dat geeft ontspanning én mooie dromen!
Een glaasje meiwijn
Met mijn tuin in Waterland probeer ik mijn status als supermarktmens terug te brengen naar een acceptabele score. Daar past het het maken (en drinken..) van een fijn glaasje meiwijn prima bij! Dodoens - een beroemde arts en plantkundige - schreef het ook al 1554:
[quote text_size="small"]
Lievevrouwebedstro wordt ghehouden voor een goet heylsaem wondercruyt … Sommigen scriven dat bedstro in den wijn gheleyt ende daer afgedroncken dat herte verblijt ende die crancke lever sterkt.
[/quote]
Lievevrouwebedstro in de wijnfles
Er zijn veel varianten op het recept van meiwijn, vaak met suiker en sinaasappel. Zelf houd ik het meest van de pure vorm, gewoon witte wijn met Lievevrouwebedstro:
Pluk 10 takjes Lievevrouwebedstro, laat de takjes een paar uur drogen (in de zon of op de kachel) tot de prachtige geur vrijkomt. Dit aroma gebruik je om de wijn een fluweelzachte, zoetige smaak te geven (en werd vroeger ook wel gebruikt om de slechte smaak van een mislukte wijn te verbloemen). Stop de takjes in de wijn en wacht een dag. Je kunt de takjes dan uit de wijn zeven of in de fles laten zitten, het oog wil tenslotte ook wat. De zachtzoete smaak wordt dan uiteraard nog wat sterker.
Voordat je al te enthousiast de kurk van de meiwijn plopt: overconsumptie van Lievevrouwebedstro leidt tot hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid en braken. Gebruik dus niet meer dan een eetlepel kruid per dag en houd het bij één glaasje meiwijn om de lente te vieren. Santé!
Over de auteur
