Mevrouw Onkruid | Eet daslook in maart en in april prei, dan is men het hele jaar doktervrij

Maaike Pfann stopte als kind al madeliefjes in haar mond, zoog de honing uit dovenetelbloemen en knabbelde op zuring-stokken. Het stadse leven en een loopbaan als grafisch ontwerper en fotograaf zorgden tijdelijk voor een andere focus. Sinds ze in Waterland woont in een huis met een tuin begon haar groene bloed weer te stromen, een opleiding kruidengeneeskunde en biologische landbouw wakkerden het vuur verder aan. Opmerkelijk vond ze het dat nu juist de onkruiden die ze in de groentetuin wegschoffelde, in de kruidengeneeskunde gebruikt worden als medicijn. Daarom organiseert ze nu wildplukwandelingen en inspireert ze mensen om te koken met wilde groenten. Deze maand schrijft ze over daslook, gezond én lekker:
[hr]
Zoete uiengeur in het park
Vanaf half februari begint het te kriebelen. Ik loop naar de tuin en kíjk de lichtgroene sprietjes zowat uit de grond. Er groeit al van alles: kraailook, look-zonder-look, brandnetel, dovenetel, maar ik zoek dat ene welriekende plantje dat mijn het-is-al bijna-lente-gevoel compleet maakt. Daslook!
Toen ik nog in Amsterdam woonde en het hele groene gebeuren letterlijk nog wat ver van mijn bed was, liep ik in het voorjaar wel eens door het Flevopark en daar kon het dan zo lekker ruiken. Een licht zoete uiengeur die het hele park leek te vullen. Wist ik veel dat de bodem van het hele park bedekt wordt door daslook.. Het plantje staat op de rode lijst, dus officieel mag je het niet plukken. Maar hoe erg kan het zijn om een paar bolletjes van de honderdduizenden uit te steken en die verder te laten groeien (noem het gerust 'woekeren', want daslook blijkt een snelle groeier) in mijn eigen achtertuin? Zo gezegd zo gedaan, met een licht knagend schuldgevoel, dat wel. En nu, twee jaar later wordt mijn eigen gazonnetje - onder de bomen, daslook houdt van schaduw - zowat overgenomen door het kruid. Gelukkig maar, dat maakt dit plantje misschien weer wat minder rood op de lijst.
Daslook bevordert de spijsvertering
"Eet daslook in maart en in april prei, dan is men het hele jaar doktervrij." Daslook wordt reeds lang gewaardeerd als geneeskrachtig kruid. Het heeft bijna dezelfde eigenschappen als knoflook, maar het is nog krachtiger. De plant werd al in 1608 door de Vlaamse botanicus Dodonaeus beschreven in zijn "Cruydenboeck”. Ook Maria Treben schrijft erover in haar interessante boek "Gezondheid uit de apotheek van God”: daslook is zeer geschikt in een zuiveringskuur in het voorjaar en helpt chronische huidziektes te bestrijden door de bloedreinigende eigenschappen. Gebruik de bladeren vers omdat zij hun geneeskracht bij het drogen verliezen. Daslook bevordert de spijsvertering en kan verlichting geven bij een opgeblazen gevoel. Ook mensen met een hoge bloeddruk en verharding van de slagaderwand (sclerose) kunnen baat hebben bij daslook.
Het recept voor daslookwijn
Daslook is ook nog eens heel erg smakelijk: ik maak in maart altijd een goede voorraad daslookpesto. Tot de plant in april gaat bloeien zijn de bladeren het lekkerst. Daarna kun je genieten van de bloemen, die smaken heerlijk door de salade. Maar misschien nog wel de beste optie is daslookwijn! Dit recept leende ik van Maria Treben die zelf ook fan was van een paar glaasjes op z'n tijd:
Neem een handvol fijngesneden bladeren, kook die een paar minuten in kwart liter witte wijn, je kunt de wijn naar smaak met honing of appeldiksap zoeten. Drink deze wijn overdag langzaam slokje voor slokje, door het koken bevat de wijn nauwelijks nog alcohol. Neem 1 à 2 maal per dag een borrelglaasje.
Proost!