Drie maanden lang dompelde Dan Bannino zich onder in het leven van 10 beroemde kunstenaars. Hij at, sliep, reisde, werkte en beminde zelfs op de plekken waar zijn geliefde grootmeesters dat ook deden. Allemaal met als doel om ze écht te leren kennen, om te weten te komen wat nog niemand wist, om te ervaren wat zij ooit hebben meegemaakt. De mooiste ontdekkingen legde hij op zijn beurt vast in prachtige eigentijdse kunstwerken: tot in het kleinste detail geregisseerde foto's die stuk voor stuk een bijzonder verhaal in zich dragen. Bannino neemt ons mee terug in de tijd, en laat zien hoe Dalí zich ooit misdroeg in een restaurant om een kunstzinnig statement te maken ('performance kunst' avant la lettre!), hoe Francisco Goya midden in de nacht de laatste hand legde aan zijn werken en hoe Renoir met de hulp van zijn geliefden ondanks zijn artritis dapper doorschilderde. Markant en inspirerend.
El Greco | Extravagant
Toen El Greco verhuisde van Griekenland naar Toledo (Spanje), werd hij al snel één van de meest succesvolle en rijkste kunstschilders van zijn tijd. Zelfverzekerd, extravagant en rebels als hij was, huurde El Greco muzikanten in om hem te vermaken terwijl hij at en opschepte over hoe hij echt te goed was om naar de wensen van zijn klanten te luisteren...
Salvador Dalí | Performance kunst
Salvador Dalí was verzot op Spanje en vooral op de vertrouwde plekken waar hij zijn jeugd doorbracht, dus het is niet moeilijk voor te stellen dat deze flamboyante artiest iedere dag in hetzelfde restaurant at. Op een dag arriveerde hij bij Duran (het betreffende restaurant) en besloot vreemd genoeg om in een hoek te gaan zitten en alleen te eten. Hij bestelde slechts een vissoep. Toen het gerecht geserveerd werd sprong hij opeens op, tot grote verrassing van de ober, en sloeg het bord op tafel, wat een geweldige explosie van soep veroorzaakte. Hierbij riep hij 'Ik ben Dalí!' Na een paar minuten van totale stilte begon de artiest alle scherven van zijn bord te verzamelen en één voor één te signeren. Tot groot vermaak van de andere gasten, die beseften dat dit spektakel bedoeld was als een groot, levend kunstwerk.
Picasso | Stamkroeg
Sinds 1899 was de jonge Pablo Picasso een vaak geziene gast in 'El 4 Gats' in Barcelona. Later werd het de plek waar hij voor het eerst exposeerde, en door de jaren heen vonden in deze bar vele drukbezochte optredens, concerten en literaire bijeenkomsten plaats. Honderd jaar later bestaat 'El 4 Gats' nog steeds en gebruiken ze nog steeds het menu dat ooit door Picasso zelf geïllustreerd werd.
[hr]
Matisse | Knippen en plakken
In het begin van zijn loopbaan gebruikte Henri Matisse uitgeknipte figuren om de compositie, die hij uiteindelijk met andere materialen uitwerkte, te testen en te verfijnen. Zo experimenteerde hij eindeloos met vorm, kleur en contrast voordat hij aan het echte werk begin. Pas veel later zorgde juist deze 'knip- en plaktechniek' voor een doorbraak in de kunstwereld. Toen Matisse ouder werd, werd schilderen steeds moeilijker voor hem. Hij begon zich te beperken tot zijn knipsels en maakte daarmee een aantal van zijn meest bekende werken. Deze abstracte en robuuste manier van werken bleef nog lang toonaangevend...
[hr]
Velázquez | Hofschilder
Op 16 augustus 1623 werd Diego Rodríguez de Silva y Velázques opgetrommeld om een portret te schilderen van Philip IV. Hij deed dit in slechts 1 dag, en ondanks het feit dat het onwaarschijnlijk is dat het portret meer was dan een ruwe schets, waren de koning en zijn machtige minister Olivares zeer tevreden. Velázquez kreeg het bevel om naar Madrid te verhuizen, en vanaf dat moment op te treden als exclusieve portretschilder van de koning. Alle andere portretten van Philip IV werden uit de omloop gehaald.
[hr]
Cézanne | Tragedie
Paul Cézanne groeide samen op met Émile Zola, 'in dezelfde wieg,' zoals Zola wel eens zei. Ze hielden van elkaar als broers. Voor Zola vormde Cézanne een grote inspiratiebron. De hoofdpersoon in zijn boek L'Oeuvre uit 1886 (Lantier) was dan ook duidelijk gebaseerd op Cézanne. Het boek vertelde zijn levensverhaal: een tragedie. Zola stuurde het manuscript naar Cézanne, maar hij ontving niet meer dan een vage ontvangstbevestiging. Dit was meteen de laatste correspondentie tussen de twee heren. Zestien jaar later bereikt Cézanne het nieuws over Zola's overlijden Aix. Hij sloot zichzelf op in zijn kamer en... huilde. De tuinman hoorde hem uren jammeren, maar niemand durfde naar binnen te gaan. Nog lang dwaalde hij rond door de velden, alleen met het landschap en zijn verdriet.
[hr]
Goya | Van de hoed en de rand
Francisco Goya is een van de weinige schilders die zowel tijdens als na zijn leven bekendheid genoot. Zijn techniek werd vaak bestudeerd, maar was moeilijk te doorgronden. Hij had namelijk een wat ongebruikelijke maar slimme manier gevonden om de laatste hand te leggen aan zijn werken. Midden in de nacht pakte hij zijn hoge hoed, waarvan hij de rand had gevuld met kaarsen. In deze bijzondere vorm van kaarslicht werd op zijn schilderijen een 'nachtelijk tintje' aangebracht...
[hr]
Toulouse-Lautrec | Goudvissen
Henry de Toulouse-Lautrec was graag in het gezelschap van zijn vrienden en familie, en organiseerde vaak diners waarvoor gezamenlijk werd gekookt. Hij hield er echter niet van als mensen nuchter bleven tijdens deze feestavonden. Daarom vulde hij, voordat de gasten kwamen, alle waterkannen met goudvissen. Wijn drinken werd onvermijdelijk.
[hr]
Van Gogh | Bordeel
Het verhaal is dat Vincent van Gogh als verward genie zijn eigen oor afsneed, maar recente onderzoeken claimen dat de feiten anders liggen: de kunstschilder zou zijn oor verloren hebben in en gevecht met zijn vriend Paul Gauguin. Van Gogh verloor hierbij zijn complete linkeroor (niet slechts een klein stukje) en om het verhaal nog wilder te maken, zou hij dezelfde avond nog naar een bordeel zijn gegaan, zijn oor bij zich gestoken verpakt in een stuk papier...
[hr]
Renoir | Met hulp van vrienden en familie
Slechts weinigen weten dat Pierre-Auguste Renoir gedurende de laatste 25 jaar van zijn leven leed aan artritis. Er zijn unieke beelden uit 1915, waarop te zien is hoe de 74-jarige grootmeester voor zijn schildersezel zit te schilderen, terwijl zijn jongste zoon Claude van 14 het palet en de kwast op hun plek houdt in de vuisten van Renoir die voortdurend gebald zijn. Renoir was volledig afhankelijk van de mensen die hem rondreden in zijn rolstoel. De pijn werd uiteindelijk zo erg dat die hem bijna verlamde, maar Renoir stopte nooit met schilderen.
[hr]
Geïntrigeerd door het leven van beroemde kunstenaars? Bekijk ook deze portretten van grootmeesters met hun muze, de kat.
[hr]
Meer inspiratie opdoen? Meld u aan voor de gratis inspiratiemail van Paradijsvogels Magazine en ontvang tweewekelijks de beste artikelen in uw inbox:
[mc4wp_form id="15395"]
Over de auteur
