In 1897 struikelde een postbode over een steen. Hij kijkt omlaag en ziet dat de steen zo'n vreemde vorm heeft, dat hij besluit hem op te rapen en mee naar huis te nemen. Dit is het begin van een levenswerk: 33 jaar lang raapt hij stenen op tijdens zijn route, en verrijst steen voor steen een gigantisch paleis in zijn tuin. Aan het eind ondertekent hij zijn creatie met 'travail d'un seul homme': 'het werk van één man'. De naam van de postbode is Ferdinand Cheval en de naam van het paleis is Le Palais Idéal.
[quote text_size="medium"]
Vele bezoekers zullen het graf bezoeken nadat ze mijn Droompaleis hebben gezien en in totale verwondering terugkeren naar huis. Ze vertellen hun vrienden dat het geen sprookje is, maar werkelijkheid. Je moet het zien om het te geloven
[/quote]
Toen Ferdinand Cheval klaar was, had hij de leeftijd van 77 bereikt. Maar hij had nog 1 taak te volbrengen: 8 lange jaren werkte hij aan zijn eigen graf, een kilometer buiten het dorp. Op de bewonderenswaardige leeftijd van 86 legde hij de laatste steen aan 'Le Tombeau du silence et du repos sans fin': 'Het Graf van stilte en eeuwige rust'.
Zijn verklaring? 'Vele bezoekers zullen het graf bezoeken nadat ze mijn Droompaleis hebben gezien en in totale verwondering terugkeren naar huis. Ze vertellen hun vrienden dat het geen sprookje is, maar werkelijkheid. Je moet het zien om het te geloven'.
En hoewel Cheval inmiddels inderdaad de eeuwige rust heeft gevonden na zijn enorme karwei, houdt het paleis de gedachte aan hem levend. Jaarlijks bezoeken vele toeristen het bouwwerk in Hauterives, vlak onder Lyon.
Over de auteur
