Het idee dat je als je ouder bent altijd wijzer bent of alles al een keer hebt gezien is allang achterhaald: er is altijd nog wat te leren en te ontdekken! En niet in de minste plaats van degenen die de wereld met een onbevangen blik en fantasie bekijken: (klein)kinderen. Hoewel eigen kinderen ook voor belangrijke levensinzichten zorgen, biedt de komst van kleinkinderen weer een hele nieuwe dimensie. Het opvoeden is voorbij, waardoor grootouders en kleinkinderen een andere relatie kunnen opbouwen. We vroegen een aantal lezers welke wijze levenslessen, klein en groot, zij van kun kleinkinderen of andere kinderen in hun omgeving in de loop der jaren meekregen. Zijn ze herkenbaar?
Praten met vreemden is veel normaler dan we denken
Wanneer we jong zijn waarschuwen volwassenen ons aan de lopende band om op te passen voor mensen die je niet kent. Uiteraard met goede bedoelingen en niet zonder reden, maar dit plant een zaadje in ons hoofd waar we later vaak nog steeds naar handelen, en wat er soms voor zorgt dat we in latere levensfases afwachten tot de ander een eerste stap zet en het soms moeilijk is om nieuwe vrienden te maken,. "Wanneer ik naar mijn kleinkinderen in speeltuin kijk, ben ik jaloers op het gemak waarmee zij op onbekende kinderen afstappen. Zo onbevangen. Ik realiseer me dan dat ik dat zelf ook zou kunnen doen."
Lol maken is een serieuze zaak
Waar kinderen de neiging hebben om dingen te doen die ze 'leuk' lijken, willen volwassenen vaak dingen doen waar ze goed in zijn. Met het gevolg dat we ook willen dat het resultaat van onze acties goed en perfect is. Kinderen maken zich daar veel minder zorgen over. "Ik ben een redelijk goede kok en gewend om vrij hoogstaande creaties te produceren. Vroeger wilde ik dat ook vasthouden als ik met mijn kleinkinderen in de keuken stond, maar ik merkte dat het daar eigenlijk niet leuker van werd en ik ze vooral aan het vertellen was hoe het beter kon. Wanneer ik nu met mijn kleindochter cupcakes bak gaat het ons om de lol die we samen hebben. Lekker kletsen, beslag in ons haar en een beetje aanrotzooien met glazuur en versiersels. We gaan er Heel Holland Bakt niet mee winnen, maar deze momenten zijn voor mij onvervangbaar."
Je kunt alles zijn wat je wilt
In veel opzichten is de leeftijd van 60 hetzelfde als die van 6. Tijdens onze volwassenheid moeten we ons veel schikken naar anderen: we zijn werknemers, partners, vrienden en ouders. "(Gevoelsmatige) verplichtingen naar anderen zorgen dat we soms vergeten wat we zelf ook al weer wilden." Zo rond het midden van het leven ontstaat er een nieuwe mogelijkheid om het leven weer vorm te geven: "Ik werk nog en heb een grote familie, dus in die zin ook nog veel verplichtingen, maar voor mij voelt het alsof er langzaam een zee van mentale ruimte ontstaat. Ik kan weer nadenken over de lange termijn en hoe ik de komende jaren wil besteden." Kinderen vinden het idee om astronaut of dokter te worden helemaal niet gek. Deze open blik naar hun leven is een inspiratie: waarom zou je later in het leven niet ook grote dromen kunnen najagen?
Leeftijd is écht niet belangrijk
Waar veel volwassenen deze zin vooral rationeel verwerken en zichzelf er constant aan moeten herinneren, is het voor kinderen oprecht geen issue: "Mijn kleinkinderen denken niet na over mijn leeftijd wanneer ze mij vragen stellen of met mij spelen. Ze zien mij gewoon als 'ama', zonder bijbehorende context die volwassen bij mijn leeftijd plaatsen. Het gaat hen erom dat we het met elkaar kunnen vinden en het samen leuk hebben, niet dat ik ruim 10 keer zo oud ben als zij." Als volwassenen zijn we niet altijd geneigd om mensen die ver buiten onze eigen leeftijdscategorie liggen als (potentiële) vrienden te beschouwen. Maar daar ligt juist een belangrijke sleutel voor een veelzijdig en leuk leven!
Welke inzichten geven uw kleinkinderen u? Aanvullen en reageren kan onderaan de pagina!
[hr]
Lees ook: Vijf inspirerende levenslessen..van planten!
Over de auteur
