De afgelopen twee jaar heeft Alexander Romero aan deze serie gewerkt om de directe relatie tussen het lichaam en de technologische apparaten die we gebruiken te onderzoeken. De psychologische effecten van te veel schermtijd hebben meestal een sterke emotionele relevantie. "Het lijkt me dat leven in een wereld die zo verbonden is ons vaak isoleert en verdrietig maakt. Dat gevoel wordt vertaald door de materialen die in de schilderijen zijn verwerkt. De ruwe olieachtige textuur, die ofwel de structuren van de figuren of de negatieve ruimte vormt, is gemaakt om verbrijzeld televisiescherm en telefoonscherm te integreren in de impasto-slagen. Ik vond televisies op straat, haalde ze eruit en verpletterde de schermen om te maken wat ik zou beschouwen als 'robotcocaïne'. De aard van de ruwe en scherpe randen van plexiglas vertegenwoordigt een psychologische scarificatie die plaatsvindt in de geest en het lichaam."
https://www.instagram.com/p/BqdtpuTlZbx/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
https://www.instagram.com/p/Bqsw7FMFyqV/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
https://www.instagram.com/p/Bv-RamClWR7/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
https://www.instagram.com/p/Bx6GP71Hm07/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
Over de auteur
