Ik besta je na,
in vezels en verzamelingen.
In ademtocht en droom
voel ik dat je nader bent dan ooit.
Ik besta je na
nu ik je heb verstrooid
in duizenden fragmenten.
Ik besta je na,
je angsten neem ik over,
je lach, je pijn is nog aanwezig
in vergeelde foto’s.
Ik besta je na
in alles wat ik ben of zeg
omdat jij niet meer bent, niet meer bestaat.
Ik besta je na
je woorden ongezegd
zal ik verwoorden,
in jouw naam, gedachten
achter ogen die ik raadde.
Ik besta je na,
in iedere verwoording zoals ik jou beraam,
ben jij ten voeten uit jezelf en ik jouw nabestaande.
Ina Schroders-Zeeders, 5 mei 2014
[hr]
Ina Schroders-Zeeders woont al haar hele leven op Terschelling, haar eigen paradijs. Wandelt graag urenlang door de natuur en heeft een voorliefde voor de simpele dingen in het leven. Ze pakte in 1997 de pen op om deze niet meer neer te leggen: inmiddels publiceerde ze 295 romans en 2 dichtbundels. Op Paradijsvogels Magazine publiceren we de parels van haar poëzie.
Over de auteur
