Een prachtige klassieker van Paul van Vliet. En stiekem ook een beetje een ode aan alle paradijsvogels die, ieder op hun eigen manier, het maximale uit vandaag en morgen willen halen!
[hr]
Ik drink op de mensen die bergen verzetten
Die door blijven gaan met hun kop in de wind
Ik drink op de mensen die vallen en opstaan
Die blijven geloven, met het geloof van een kind
Ik drink op de mensen die dingen beginnen
Waar niemand van weet wat de afloop zal zijn
Ik drink op de mensen van wagen en winnen
Die niet willen weten van water en wijn
Ik drink op de mensen die blijven vertrouwen
Die van te voren niet vragen 'voor hoeveel' en 'waarom'
Ik drink op de mensen die door blijven douwen
Van doe het maar wél en kijk maar niet om
Ik drink op de mensen die alles verloren
Die weg zijn gezakt en zijn ondergegaan
Ik drink op de mensen die terug bleven vechten
En daarna herboren weer op zijn gestaan
Ik drink op het beste, van vandaag en van morgen
Ik drink op het mooiste waar ik van hou
Ik drink op het maximum wat er nog in zit
In vandaag en in morgen, in mij en in jou
[hr]
Paul van Vliet, 1978
Wil je meer prachtige gedichten van Paul van Vliet lezen? Bestel dan een van zijn dichtbundels.
Over de auteur
