In de beeldende kunst vinden we een grote variatie aan kunstwerken die zijn geïnspireerd door de Griekse mythologie. De Oude Griekse beschaving heeft kunstenaars geïnspireerd om goden en godinnen te schilderen, en te gebruiken voor beeldhouwwerken. Dit heeft ervoor gezorgd dat er tegenwoordig nog veel invloeden van de Grieken zichtbaar zijn. In deze blog gaan we dieper in op de kunst van de Griekse mythologie.
Griekse mythologie in schilderkunst
De Griekse mythologie vormde een grote inspiratie voor schilders door de eeuwen heen. Kunstenaars zoals Sandro Botticelli en Peter Paul Rubens hebben prachtige schilderijen gemaakt op basis van mythologische verhalen. Een van de bekendste schilderijen van de Griekse mythologie is ‘De Geboorte van Venus’.
De Geboorte van Venus
In 1483 schilderde Sandro Botticelli De Geboorte van Venus. Dit schilderij kan men bezichtigen in de Uffizi-galerij in de Italiaanse stad Florance. Op het schilderij zie je de godin Venus die oprijst uit de zee als een volwassen vrouw, zoals beschreven wordt in de Griekse mythen. Oorspronkelijk maakte Botticelli het schilderij in opdracht van Lorenzo de’ Medici. Het schilderij geeft een verhaal weer dat teruggrijpt naar de klassieke oudheid. De naam van het schilderij klopt niet helemaal met de mythe. Venus zou namelijk geboren zijn uit zeeschuim. Het schilderij toont de aankomst van Venus op Cyprus. Aan de linkerkant zie je Zephyros die de schelp naar de kust blaast. In zijn armen heeft hij waarschijnlijk de godin van de ochtendbries: Aura.
Selene en Endymion
In het Rijksmuseum in Amsterdam kun je het schilderij ‘Selene en Endymion’ bewonderen. In 1680 schilderde Gerard de Lairesse dit schilderij. Op dit schilderij zie het verhaal van Selene en Endymion. Selene is een maangodin in de Griekse mythologie. Ze was verliefd op de herder Endymion. Als hij sliep ging ze hem bezoeken, dit kwam door haar kuisheid. De god van liefde Eros, of beter bekend als Cupido, leidt haar onder de volle maan naar Endymion. De Lairesse maakte dit werk als decoratie voor in het huidige Paleis Soestdijk.
Griekse mythologie in beeldhouwkunst
De Grieken maakten beeldhouwwerken van Goden, sporters en krijgers. Ze maakten de beelden aan de hand van een geïdealiseerde mens. Ze richtten zich steeds meer op het ideaalbeeld van Goden en mensen. De beelden werken gemaakt van marmer, brons en terracotta. De vroege beelden van de Grieken heten Archaïsche beelden. Deze naam is afkomstig uit het Egyptisch. Via handelsbetrekkingen kwamen Egyptische invloeden terecht bij de Grieken. Deze beelden waren statisch, en hadden altijd dezelfde houding.
In de klassieke periode beeldden de Grieken steeds meer goden af. De beelden kregen een bewegende houding en werden gemaakt aan de hand van het schoonheidsideaal. Kenmerkend aan deze beelden was dat de anatomie precies klopte. De beelden kon je van alle kanten bekijken en ze bestonden uit een harmonie tussen spanning en ontspanning.
Hierna volgde de hellenistische periode. Hierin werden steeds meer individuelen afgebeeld. In deze beelden maakten ze een stuk meer gebruik van emotie en beweging, dit zorgde voor theatrale beelden. Griekse helden en goden zie je zelfs in latere jaren terugkomen in schilderijen, op vazen of gebeeldhouwd tot sculpturen. Denk bijvoorbeeld aan het bekende Perseus beeld van Cellini.
Ben jij geïnteresseerd in de Griekse mythologie en wil je nog veel meer lezen? Bekijk hier onze blog met alles wat je moet weten over de Griekse mythologie.
Pygmalion
In de Griekse mythologie is Pygmalion een prins uit Cyprus die een liefde heeft voor beeldhouwkunst. Hij koos ervoor om vrijgezel te blijven omringd door zijn eigen kunst. Hij werkte dagenlang aan een vrouwenbeeld genaamd Galatea. Pygmalion gaf dit beeld het perfecte uiterlijk en werd er uiteindelijk verliefd op. Op een feest van Aphrodite mocht Pygmalion een wens doen aan het altaar. Zijn wens was dat de goden hem een vrouw zouden geven die leek op het ivoren beeld. Toen hij thuis kwam, kuste hij het beeld op de mond, waarna het beeld tot leven kwam. Deze mythe zorgde ervoor dat mensen toentertijd dachten dat perfecte vrouwelijkheid alleen kon bestaan dankzij mannelijke scheppingskracht.
Griekse mythologie in de architectuur
Tijdens de klassieke periode van de Griekse architectuur kwamen verschillende bekende gebouwen tot stand. In de 5e eeuw v.Chr. werden bijvoorbeeld de tempel voor Zeus in Olympia, de tempel voor Nikè op Akropolis en het Parthenon gebouwd. Enkele werden benoemd tot orakels, zoals het orakel van Delphi. Men rekent de Griekse tempelbouw tot de stapelbouw, omdat verschillende onderdelen geleidelijk aan op elkaar werden gestapeld om tot een bouwwerk te komen.
Tempel van de Olympische Zeus
De grootste tempel in Griekenland is de Olympieion. Deze tempel is gewijd aan Zeus, en staat aan de zuidkant van het oude Athene. In totaal telde de tempel 104 zuilen, waar er nu nog 15 van over zijn.
Zeus is de oppergod in de Griekse mythologie, die heerste vanaf de berg Olympus. Hij was de meest wezenlijke functie van de hemelgod. Hij kon bliksem, regen, wolken en andere natuurlijke verschijnselen bedienen. Een van de bekendste verhalen van Zeus is dat hij zijn vader Cronus heeft verslagen. Cronus verslond zijn eigen kinderen uit angst voor een profetie. Zeus dwong zijn vader om zijn broers en zussen weer uit te braken. Samen met zijn broers verdeelde Zeus de heerschappij over de wereld. Zeus kreeg de hemel, Poseidon de zeeën en Hades de onderwereld. In deze blog lees je meer over Zeus.
Over de auteur
