
Ronkend rijdt de Vliehors Expres over de zandvlakte. Op dit verlaten stuk strand van Vlieland is geen mens meer te bekennen. De enige vorm van civilisatie, naast de terreinwagen zelf, is het spoor dat de wagen in het zand trekt. Een gedichtenspoor, welteverstaan.
Gedichten op het strand
In 2004 kerfden de initiatiefnemers van de Vliehors Expres het eerste gedicht in de banden van een wagen. Sindsdien krijgt de Expres bij de jaarlijkse onderhoudsbeurt een paar nieuwe banden - en daarmee ook een nieuw gedicht. Per jaar wordt het gedicht zo'n 5,5 miljoen keer in het zand geschreven. Een van de initiatiefnemers schreef zelfs zijn huwelijksaanzoek op de band.
Zijn vrouw zegt hierover op de website: "Ook mijn huwelijksaanzoek door Maarten Nijman werd in het diepste geheim op de band gesneden. Na 3 dagen rondrijden op het strand en een aantal onduidelijke sms-berichten uit het dorp ben ik toch maar eens op het strand gaan kijken...inmiddels zijn we getrouwd!"
Uw eigen dichtregels in het zand
Je kunt uw voorstel voor een gedicht naar de Vliehors Expres sturen, en wie weet verschijnt het op de band. De enige voorwaarde: het gedicht moet bestaan uit 112 leestekens, verdeeld over 2 regels.
Hieronder vind je een selectie van de dichtregels die de band - en het zand! - reeds hebben gesierd:
Een zin nat van herinnering aan overvloed
Zomaar een zee gevuld met golven zonnegloed
Wat de diepste indruk maakt werd door water aangeraakt
Door geen mens gestoord neemt de zee het laatste woord
Breng gedachten vol verlangen naar het lege stille strand
Schrijf ze duizend stille malen tussen duizend korrel zand
Volg nu voor heel even de woorden langs de waterlijn
Laat hier je grootste zorgen slechts natte voeten zijn