Vervreemde vogel
ik ben een poëet
in een prozaïsche tijd
met mijn hoofd in de wolken
en mijn poten in de modder
zit ik vast tussen aarde en hemel
als een koe in de sloot
die koppig blijft dromen
van de malse weiden
aan de overzijde
de boer redt de koe
maar wie redt mij?
Robin Kerkhof, 2020-09-02
Over het gedicht
Toen wij dit gedicht lazen, belden wij ongerust onze huisdichter: Ging het wel goed?
Hij moest lachen en stelde ons gerust: hij was niet de ik-persoon uit het gedicht. De inspiratiebron voor dit gedicht was een bekende Nederlandse dichter die zijn leven lang met psychische klachten worstelde.
Welke dichter bedoelde hij dan? Robin Kerkhof weigerde die vraag te beantwoorden. Dat zou de betekenis van zijn gedicht maar inperken. Het gedicht ging over iedereen met een poëtische ziel. Dat zijn niet alleen dichters.
En de meeste mensen wisten wel een goede balans te vinden tussen het hebben van een poëtische ziel en het functioneren in een prozaïsche werkelijkheid. Zij hoefden niet perse gered te worden.
Wij vinden dat onze huisdichter ook een poëtische ziel heeft, maar vertel hem dat maar niet. Hij zou ons waarschijnlijk weer verwijten zijn gedicht te autobiografisch te interpreteren.
Over Robin Kerkhof
Behalve dichter is Robin Kerkhof ook de hoofdredacteur van Poëzie verrijkt het leven. Hier vindt u gedichten van bekende en minder bekende dichters. Daarnaast is er een poëzie-encyclopedie, een Facebook-pagina en een nieuwsbrief over poëzie.
Wil je meer gedichten lezen van Nederlandse bodem? Bekijk dan ook de mooiste Annie M.G. Schmidt gedichten!
Over de auteur
