In een ver verleden schreef dichteres Francien Nijkamp onderstaand gedicht 'Als jij eens gaat liefste'. Na publicatie in haar dichtbundels verscheen het ook in diverse kranten. Onlangs kreeg Francien een berichtje van iemand die het gedicht op de afscheidsdienst van haar grootvader wilde voorlezen. Haar oma had het gedicht 13 jaar geleden uit de krant geknipt en al die jaren bewaard. Nu vroeg ze haar kleindochter om het voor te dragen op de begrafenis van haar man.
De kleindochter schreef: "Mijn oma vindt het zo mooi en ik vind het bijzonder dat ik het mag voorlezen. Ik vind het echter een lastig rijmschema, kunt u mij daarbij helpen? Ik wil het vrijdag uiteraard voorlezen zoals het gedicht bedoeld is."
Als jij eens gaat liefste
in de nacht van je leven
dan zal ik je missen
als zout op mijn huid
Als jij bij me weg bent
zal mijn leven veranderen
zal ik huilen om bloemen
om een vogel die fluit
Als jij,
op de dag
dat we jou zullen brengen
naar daar
waar de eeuwige rust
op je wacht
mij voorgoed zult verlaten
wordt mijn dag voorgoed nacht,
en zal ik blijven hopen,
dat jij dáár
waar je dan bent,
nog steeds op mij wacht
Als jij eens gaat liefste, Francien Nijkamp
Over de auteur
