
Elke dag kruisen onze paden die van vele anderen. De meeste mensen vallen ons niet op. Maar soms is er dat moment van een directe connectie, alsof je emoties van die andere, onbekende kunt voelen, zonder dat er een woord gewisseld is.
Amy J. de La Haye schreef er een mooi gedicht over. Als iedereen de ander moed zou wensen, in stilte of in woord, dan maken we de wereld weer een stukje mooier.
Dag mensch
dag individu
Wij kruisen elkaar
op de branding
van het strand
Jouw voetstappen in het natte
de mijne in het droge zand
Heel even vang ik
jouw profiel
Je schouders hangend
je blik fragiel
Waardoor ga jij gebukt?
Jouw kwetsbaarheid
jouw verdriet
lees ik in je voetsporen
die jij in tegenovergestelde
richting achterliet
In stilte
wens ik jou moed
wens ik jou verlichting
in hetgeen
jou kwelt
Dag mensch
dag individu
Amy Jade de La Haye, 2015