Misschien wel de bekendste boswachter van Nederland, of in ieder geval één van de meest gepassioneerde. Een aimabele man die niets liever doet dan zijn kennis en enthousiasme over de natuur delen met anderen. Van zijn lieveling de ijsvogel (‘misschien komt dat doordat hij ook zo van beken en rivieren houdt, net als ik’) tot zijn niet aflatende fascinatie voor orchideeën: als Frans Kapteijns begint te praten hangen mensen aan zijn lippen.
Met zijn 10.000 trouwe volgers op Twitter deelt ‘boswachter Frans’ iedere dag zijn mooiste natuurmomenten en nieuwste ontdekkingen. Maar ook ‘in het veld’ laat hij natuurliefhebbers meegenieten van zijn geliefde Kampina. En vanaf nu gaat u hem regelmatig terugzien op Paradijsvogels Magazine! Eens per maand geeft hij u een inkijkje in zijn mooie wereld: welk Nederlands natuurgebied móet u eens gaan bezoeken? Wat mag u niet missen tijdens een herfstige boswandeling? Wat maakt de Nederlandse natuur zo bijzonder?
Schrijf u snel in voor de updates van Frans Kapteijns, onderaan deze pagina. Maar eerst: even kennismaken.
Zoals zoveel belangrijke dingen in het leven, is ook Frans’ liefde voor de natuur doorgegeven van vader op zoon en van grootvader op kleinzoon. Eerst op landgoed Hemelrijk in Sint Michielsgestel, daarna in de Kampina tussen Oisterwijk en Boxtel en zelfs een aantal jaren in Berg en Terblijt in Limburg en Overpelt in België. ‘Ik weet nog goed dat ik naast mijn opa lag, op mijn rug in het graanveld. Samen keken we naar de leeuweriken in de lucht: zo hoog, zo sierlijk en dan dat prachtige zanggeluid. Ik was 7 maar ik herinner het me nog zo goed: dat maakte een diepe indruk op mij.’
[quote text_size="medium"]
"‘Ik maak nog steeds dingen voor het eerst in mijn leven mee, val van het ene ‘wauw’-moment in het andere. Tegenwoordig verbaas ik me bijvoorbeeld over de wereld van de insecten, wat zit die vernuftig in elkaar! Wist je dat de rups van de doodshoofdvlinder piept als je hem aanraakt?"
[/quote]
En nog steeds blijft de natuur Frans verrassen: ‘Ik maak nog steeds dingen voor het eerst in mijn leven mee, val van het ene ‘wauw’-moment in het andere. Tegenwoordig verbaas ik me bijvoorbeeld over de wereld van de insecten, wat zit die vernuftig in elkaar! Wist je dat de rups van de doodshoofdvlinder piept als je hem aanraakt? En hoe knap is het dat een mug altijd een plek vindt om je te steken, ook al denk je dat je je van top tot teen hebt ingesmeerd met muggenmelk?’
Iedereen kan meehelpen om de natuur te beschermen
Het aanstekelijk enthousiasme van Frans is in de loop van de jaren méér geworden dan alleen een handelsmerk. Het is zijn levensdoel als boswachter bij Natuurmonumenten: ‘Als kind van 7 droomde ik er al van om boswachter te worden. Zoals Jac. P. Thijsse, de oprichter van Natuurmonumenten, mensen begeesterde om van de natuur te houden, wil ik ook mijn kennis en passie doorgeven. Ik hoop dat mensen door mij de natuur meer gaan waarderen en er ook beter voor gaan zorgen. En dat is niet alleen een kwestie van afval in de prullenbak gooien en lid worden van Natuurmonumenten! Ook in de eigen achtertuin kan men een substantiële bijdrage leveren aan natuurbehoud in Nederland.
[quote text_size="medium"]
"Iedere tuin kan optreden als verbindingszones tussen grotere natuurgebieden. Wat je daarvoor moet doen? Zorg dat er leven is in de tuin!"
[/quote]
Hoe? Door de tuin niet teveel te ‘verstenen’ houdt de bodem het water beter vast en gaan we samen de verdroging tegen, die een grote bedreiging vormt voor de Nederlandse natuur. Daarnaast kan iedere tuin optreden als verbindingszones tussen de grotere natuurgebieden. Wat je daarvoor moet doen? Zorg dat er leven is in de tuin! Struiken zijn daarbij erg belangrijk, daar komen vogels op af. En plaats niet alleen maar exoten maar vooral ook inheemse bloemen en planten, zodat de tuin echt onderdeel wordt van het grotere geheel.
Terug naar de basis
[quote text_size="medium"]
"Zomer en winter zijn rustseizoenen voor plant en dier, maar waarom niet ook voor de mens? Alleen maar hollen en doorgaan is niet goed, soms moet je even stilstaan en de balans opmaken"
[/quote]
Volgens Frans Kapteijns zou het überhaupt geen slecht idee zijn om als mensheid wat dichter bij de natuur te komen. ‘Neem nou de seizoenen: alle planten en dieren passen zich aan aan lente, zomer, herfst en winter. In de lente en de herfst wordt er hard gewerkt: de lente is het begin van het leven, in de herfst staat in het teken van het voorbereiden van de winter. Zomer en winter zijn rustseizoenen voor plant en dier, maar waarom niet ook voor de mens? Alleen maar hollen en doorgaan is niet goed, soms moet je even stilstaan en de balans opmaken: kijken naar het geheel. Dat helpt om te relativeren en om de juiste koers te houden in het leven. Terug naar de basis zou je het kunnen noemen.’
[quote text_size="medium"]
"Ik ben een nogal ongeduldig persoon, maar als boswachter word ik iedere dag met mijn neus op de feiten gedrukt. De natuur staat namelijk synoniem aan geduld. Alles gebeurt op z’n tijd, en niet eerder"
[/quote]
Een andere belangrijke les die de natuur ons leert: wees geduldig. ‘En dat mag ik mezelf ook aanrekenen hoor! Ik ben een nogal ongeduldig persoon, maar als boswachter word ik iedere dag met mijn neus op de feiten gedrukt. De natuur staat namelijk synoniem aan geduld. Alles gebeurt op z’n tijd, en niet eerder. Zo wacht ik al jaren tot de wolf terugkomt in Nederland, en velen met mij. Alle omstandigheden zijn ideaal en ze trekken wel eens door ons land, maar ze settelen nog niet. En dat gaat vast gebeuren maar wanneer? Dat weet niemand. Geduld is een schone zaak.’
Een gevoelsmens
Is alles natuur wat de klok slaat voor Frans Kapteijns? ‘Zeker niet, om te beginnen ben ik dol op mijn vier kinderen. En inmiddels zijn ze oud genoeg om ook een aantal andere passies met mij te delen: ik houd erg van muziek en ben dan ook vaak op festivals te vinden zoals Lowlands en Pinkpop. Verder lees ik graag. Ik ben een gevoelsmens: zo ga ik om met de natuur, zo luister ik naar muziek en zo beoordeel ik de boeken die ik lees. Dostojevski is zo’n schrijver met gevoel, ‘Schuld en boete’ is het beste boek dat ik ooit van hem las. Lees het en je gelooft op slag in yin en yang. Een les die overigens goed van pas komt bij gevoelsmensen zoals ik: als ik me eens een dag wat minder happy voel zet ik héle trieste muziek op en dan denk ik meteen ‘hé, maar zo triest ben ik niet!’ Lachend: ‘Werkt altijd.’
Volgende maand vervolgen we het gesprek met Frans Kapteijns, dit keer over zijn meest geliefde natuurgebied: de Kampina, 'het madurodam van de Brabantse natuur'. Benieuwd? Laat hieronder uw gegevens achter en u ontvangt bericht wanneer het nieuwe artikel verschijnt.
[mc4wp_form id="23639"]
Over de auteur
