‘You must sacrifice your family on the altar of fiction,’ zo begint Adriaan van Dis zijn schitterende boek Ik kom terug over de laatste dagen van en met zijn moeder. De moeder blijkt een behoorlijk dominante dame die in hoge mate bepalend is voor de relatie met haar schrijvende zoon. Dit komt ook tot uiting in de afspraken die moeder en zoon maken over deze biografie: hij mag schrijven over haar maar het boek pas na haar overlijden uitgeven. En als voorwaarde moet hij haar een zachte dood bezorgen.
Het wordt een prachtige vertelling, waarin het karakter van moeder maar ook dat van Adriaan goudeerlijk en ontroerend op papier komen te staan:
[quote text_size="medium"]
"Haar benen deden pijn. Ik maakte haar schoenen los, stroopte haar steunkousen af en inspecteerde de staat van tenen en nagels; verkalkt en ingegroeid.
‘Dit kan zo niet langer’ zei ik……
…Op weg naar de uitgang liep ik even langs de directrice. ‘Uw moeder weigert verzorging’ zei ze ‘ ze heeft onlangs mijn assistente met haar schoen de deur uit gejaagd. Het is een boze vrouw"
[/quote]
Moeder vertelt over haar leven, met name haar verblijf in Indië, en zoon schrijft, vraagt en probeert orde te brengen in de verhalen. Adriaan kan uiteindelijk niet op tegen zijn doortastende halfzuster die als een geoefend verpleegster de doorslag geeft richting de zachte dood. Hij is een schrijver, geen huishoudster, geen dokter. Hij is zoon, geen vriend.
[quote text_size="medium"]
"Midden in de nacht ging de telefoon 'Mammie is dood’. Even voor drieën was ze uit haar sluimer ontwaakt en had de hand van haar dochter gezocht. ‘Ze kneep me zachtjes en probeerde uit het kussen te komen om nog iets te zeggen; ‘Maxime Verhagen is een vreselijke druiloor’. En toen viel ze achterover"
[/quote]
Wie ooit te maken heeft gehad met het versterven van een geliefde, ziet zijn hart openen bij dit boek, onlangs bekroond met de Libris Literatuurprijs 2015. De recensies schrijven niet voor niets: ‘een prachtig papieren graf’. En dat is het.
Ik kom terug; door Adriaan van Dis, Atlas Contact, 2015.
[hr]
In het Biografie panel brengen lezende Paradijsvogels hun favoriete biografieën onder de aandacht. Ze lichten een tipje van de sluier op over de persoon achter de dichter, kunstenaar of filosoof, en vertellen u waarom u dit boek écht niet kunt laten liggen. De bijdrage van deze maand is geschreven door Jopje Franssen: kunsthistorica met een voorliefde voor Russische schoonheid. Weggedoken in een boek (be)leeft ze mee met de levens van de ene na de andere bijzondere persoon.
[hr]
Bent u ook geïntrigeerd door het leven van bekende en minder bekende paradijsvogels? Vul uw emailadres in en ontvang een mailtje wanneer een nieuwe editie van het Biografie panel geplaatst wordt:
[mc4wp_form id="18568"]
[hr]
Over de auteur
