Eerder schreven wij al over gedichten op straat, bijvoorbeeld in dit artikel over dichtregels die alleen verschijnen wanneer het regent. Wat dichter bij huis is ook een bijzonder project gaande. In Utrecht wordt namelijk al een tijdje gewerkt aan 'De Letters van Utrecht': een lint van dichtregels dat langs de grachten slingert.
De Letters van Utrecht is echter niet zomaar een tekst: elke zaterdagmiddag om klokslag 13.00 uur wordt er uit een straattegel een letter uitgehouwen. Week voor week, letter voor letter komen en langzaam woorden en zinnen tevoorschijn. Behalve de dichter weet niemand hoe de dichtregel eruit komt te zien, om het verrassingseffect erin te houden.
Een gedicht zonder eind
Als het aan NUt ligt (de initiatiefnemer van de Letters van Utrecht), dan kent dit project geen einde. "Zolang er elke week iemand bereid is om geld te schenken voor een letter en de gemeente Utrecht de uitvoering van het project op de openbare weg toestaat zal het project voortduren", aldus NUt. Wil je ook een letter schenken? Dat kan hier.
Het gedicht begon met deze regels van Ruben van Gogh:
Je zult ergens moeten beginnen om het verleden een plaats te geven, het heden doet er steeds minder toe.
Hoe verder je bent,hoe beter. Ga maar door nu,
Inmiddels hebben nog zes dichters het gedicht aangevuld:
laat je sporen na. Vergeet de flits waarin je mag bestaan, de wereld is je stratenplan. Was er een tijd dat je een ander was: die ging voorbij. - Ingmar Heytze
Je bent die ander al. Je bent, zoals je weet, van dit verhaal de spil. Dit is de eeuwigheid. Die duurt. Die heeft de tijd. Ga daarom op in je verhaal en zwelg. Vertel. - Chrétien Breukers
Vertel ons wie je bent met elke stap. In ons verhaal verdwijnen wij vanzelf, en enkel jij blijft over op den duur. Jij en deze letters, die uit steen gehouwen zijn. Zoals de letters op ons graf. - Alexis de Roode
De barsten in de Dom. Naar de hemel opgestoken als een wijsvinger, om de schuldigen aan te duiden en meer tijd te eisen. Zodat we weer rechtop kunnen gaan, als mensen langs de Gracht. - Ellen Deckwitz
Die naar hun voeten staren. Kijk omhoog! Zie Utrechtse kerken uitsteken boven het maaiveld. Hef de handen, smeek met de torens om dit voorrecht: te zijn, nu te zijn. Het is mooi weer. - Mark Boog
Staar maar verder. Het leven is getuige van de blik op de horizon. Jouw voetstappen... -Baban Kirkuki
Onderaan deze tekst zie je een fotoserie van hoe de tekst in de stenen wordt gebeiteld.
Tijd
Het initiatief voor De Letters van Utrecht komt oorspronkelijk uit een gesprek van Ingmar Heytze en Michael Münker over het realiseren van een stone clock. De essentie van het idee lijkt te liggen in het concept 'tijd': een ongrijpbaar begrip dat moeilijk is uit te leggen.
Door dichtregels in steen te houwen wordt geprobeerd om de tijd op de een of andere manier toch vast te leggen. Een beetje zoals een foto ook een bepaald beeld voor eeuwig vastlegt. De tijd schrijd langzaam voort, terwijl aan de bewerkte stenen weinig verandert. Steen slijt niet zo snel en mensen zullen door de eeuwen heen over deze stenen blijven lopen.
Wie weet hoe lang het gedicht over 100 jaar is...
Lees ook dit artikel over gedichten in het zand, gemaakt door de banden van de Vliehors Express. Zodra de banden in aanraking komen met het zandstrand op Vlieland ontstaat er een gedicht, dat tot wel 5,5 miljoen keer wordt herhaald...
Via: delettersvanutrecht.nl
Over de auteur
