4 Oktober is het dierendag, traditioneel in het teken van verwennerij. Maar waarmee maakt u een dier nu echt gelukkig? In de ‘Natuurkalender’ reflecteert Pieter Geluk maandelijks op wat natuur en mens bezighoudt. In oktober richt hij zich op de interactie tussen mens en dier, concluderend dat omgaan met dieren meer gaat over zelfopvoeding dan over het onder controle krijgen van je trouwe viervoeter…
[hr]
Een week na mijn eerste grondige ervaring met paardrijden, voel ik m’n kuiten nog steeds. Een evenwichtsoefening van afwisselend staan en zitten, met je voeten in de stijgbeugels van een dravend paard: ga er maar aan staan! Zodra ik het zadel aanraak gooit het dier me weer omhoog. Slecht voor m’n rug en die van het paard erbij. Zo blijkt deze evenwichtsoefening vooral een lesje zelfopvoeding: het paard wil duidelijkheid over wat het moet doen, maar ik wil vooral blijven zitten. Dat maakt het lastig voor ruiter én paard.
Het lijkt zo eenvoudig. De ervaren ruiters voor mij bewegen zo soepel mee met elke stap van het paard dat ze rustig in het zadel kunnen blijven zitten. Naarmate ik me leer aan te passen aan het ritme van het paard, doet het dier steeds meer wat ik van haar wil. Na de draf geef ik haar een schouderkopje als beloning.
[quote text_size="medium"]
"Al jarenlang probeer ik zo van mijn eigenwijze Jack Russell een gezellig hondje te maken"
[/quote]
Juist in draf komt het er op aan. Het paard moet goed voelen wie de baas is. Anders draaft het paard er met de ruiter vandoor, of erger: zonder ruiter. Mijn jarenlange ervaring als hondenbezitter komt mij hier van pas: duidelijk zijn en consequent, daar hebben dieren wat aan. Al jarenlang probeer ik zo van mijn eigenwijze Jack Russell een gezellig hondje te maken. Toch moet ik hem nog regelmatig laten weten dat hij niet zo hard moet trekken aan de riem en braaf moet volgen.
[quote text_size="medium"]
"Omgaan met dieren als paarden en honden is meer zelfopvoeding dan een oefening om je dier onder controle te krijgen"
[/quote]
Eigenlijk is mijn paardrijles ’s morgens vroeg al begonnen toen ik het paard heb opgehaald in de wei. Het wil een andere kant op of het wil stoppen om gras te eten. Later, rijdend door de bossen probeert ze dat opnieuw, dan weet ik het: teugels kort en aansporen! En dat consequent volhouden.
Omgaan met dieren als paarden en honden is meer zelfopvoeding dan een oefening om je dier onder controle te krijgen: het dier wil weten wat jij wil. Nu is dat in het dagelijks leven al niet zo makkelijk, laat staan op een paard. Toch worden beide partijen daar het meest gelukkig van. Liever dan een handje extra brokken op dierendag, geef je het daarom elke dag een liefdevolle portie duidelijkheid.
[hr]
Als bioloog is Pieter Geluk een natuurliefhebber in hart en nieren. Met fascinatie kijkt hij naar de natuur, keer op keer tot de conclusie komend dat mensen meer verbonden zijn met de planten en dieren om ons heen dan we denken. Vanuit deze verrassende invalshoek reflecteert Pieter maandelijks op de processen die de natuur - en de mens - bezighouden. Van de vakantietijd in augustus tot de vastentijd in maart: u leest het in de Natuurkalender!
[hr]
Dit was de laatste natuurkalender: voor Pieter Geluk is het jaar rond! Wilt u de andere kalenders nog eens teruglezen? Hier vindt u de hele reeks.
[hr]
Beeld: myboogers via Flickr.com
Over de auteur
