Destructieve schoonheid

Iets nieuws gaat altijd ten koste van iets ouds. Zo luidt de filosofie van kunstenaar Alexandre Farto. En zo zijn, naar zijn mening, de mooiste kunstwerken in essentie ook destructief: creëren is eigenlijk het vernietigen van iets wat al bestond. Voor een het mooiste gedicht moest een maagdelijk wit papier sneuvelen, en voor dat papier is zelfs een hele boom omgehakt. Dit idee van destructiviteit inspireerde hem tot het ontwikkelen van een bijzondere eigen techniek. De kunstwerken van Farto gaat letterlijk gepaard met vernietiging: ze komen niet tot stand door iets toe te voegen, maar altijd door iets weg te halen, te 'slopen' eigenlijk. Van metershoge muren hakt hij cement, van oude deuren schraapt hij de afbladderende verf. Wat overblijft zijn prachtige portretten, soms van indrukwekkend groot formaat.

Credits voor bovenstaande foto: Jordi Esgleas

 

VHILS @ The Rocks, Sydney