Op de middelbare school was poëzie verplicht voor de boekenlijst, dus koos ik altijd het dunste boekje dat ik kon vinden: poëzie vond ik iets elitairs voor smachtende meisjes en veel te bleke jongens die bij kaarslicht en jazzmuziek een onvervuld verlangen probeerden te beschrijven door middel van taalgebruik dat zo onsamenhangend mogelijk is als maar kan.
En ik niet alleen. Veel mensen vinden poëzie moeilijk en iets waar je zo ver mogelijk vandaan moet blijven. En dat is raar, want eigenlijk houden we best van gedichten! We zingen de hele top 2000 mee, lezen de griezelverhalen op rijm van Roald Dahl voor aan onze kinderen en worstelen ons moedig door de sinterklaasgedichten heen.
Inmiddels ben ik om en sieren vele poëziebundels mijn boekenkast. Het ‘onvervuld verlangen’ dat ik als puber maar moeilijk kon duiden in al die dichtregels, raakt bij mij nu juist een snaar. Ook de volgende schrijfsters zetten in hun dichtbundels het verlangen prachtig uiteen: van klein en ingetogen tot groots en meeslepend. Verlangen hoort gewoon bij het leven, dus zet deze titels maar alvast op je verlanglijstje.
Het moest maar eens gaan sneeuwen | Tjitske Jansen
Uit de titel van deze bundel blijkt al dat de gedichten van Tjitske Jansen vaak te maken hebben met verlangen, wat ze, soms met een glimlach, kort schetst. Zoals bijvoorbeeld in het gedicht ‘Ik wil een privé-detective’. De reden van deze wens:
"Zolang de zaak onopgelost is
zal hij me niet verlaten
zodat hij langzaam van mij kan gaan houden"
Bestellen kan hier.
Spamfighter | Anne Vegter
Wat roept het woord ‘douchecabine’ bij je op? Denk je aan sanitair of aan een verlangen naar het paradijs? Dat zijn enkele vragen die Anne Vegter stelt in haar gedichten. Gekke observaties die ze zelf ook weer kritisch tegen het licht houdt. Zo eindigt het gedicht ‘De nieuwe man’ met:
"‘Mag dat zomaar?’
‘Mooie vraag.’
‘Rare mooie vraag.’"
Hier vind je de bundel.
Huishoudpoëzie | Annie M.G. Schmidt
Ook een rare mooie vraag: is Annie M.G. Schmidt wel elitair genoeg om zich onder de dichteressen van Serieuze Poëzie te scharen? Natuurlijk wel! De vrouw die Jip en Janneke schreef, verlangt in het gedicht ‘Moeder dicht’ naar een dichterscarrière. Ze schrijft zinnen als ‘Mijn bladerloze schaduw mijdt het water’ en ‘Mijn weemoed maakt de koele vlinder wakker van mijn getooide zelf’. Ze weet het moederschap en haar dichterlijke ambitie dus voortreffelijk te combineren. Huishoudpoëzie wordt niet meer uitgegeven, maar is nog erg populair en dus lastig te vinden. Momenteel worden er een paar te koop aangeboden via Marktplaats en bij Boekwinkeltjes.
Servetten halfstok | Ester Naomi Perquin
Ook bij deze dichter is verlangen terug te vinden in haar dichtbundel, wat misschien wel het meest duidelijk naar voren komt in het gedicht ‘Meisjes’. In dit gedicht verlangt ze terug naar het jonge meisje van vroeger dat met haar vriendinnen lag te kletsen in een duinpan. Een fragment:
"Van kop tot teen onaangeraakt
liggen zij, met allemaal dezelfde stem,
dezelfde moeder te bespreken."
Een tweedehandsversie van deze bundel is hier te verkijgen
De vogel Phoenix | M. Vasalis
Dat dunne boekje dat ik voor mijn eindexamenlijst las, was Parken en Woestijnen van M. Vasalis, die groots is in haar duidelijke observaties van mensen en natuur. Daar kon ik op de middelbare school nog wel wat mee. Lees uit die bundel maar eens ‘De idioot in het bad’; een prachtig gedicht omdat je als het ware over de schouder van de zuster meekijkt naar iemand die maar één keer per week gelukkig en zichzelf is. Het gedicht trof me toen ik jong was al, terwijl ik pas 10 jaar later zelf ging werken met mensen met een verstandelijke beperking. In de bundel De vogel Phoenix staat ook een prachtig gedicht over de herfst. Een van de mooiste fragmenten:
"Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in."
Bestel hier De vogel Phoenix.
Het sterreschip | Ida Gerhardt
Deze mag zeker niet ontbreken, al is het maar omdat er zo’n geweldig gedicht over ons lezers in te vinden is: het gedicht ‘Onvervreemdbaar’. Want wie herkent het verlangen dat een boek kan creëren niet? Een klein segment:
"Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen."
Deze bundel is tweedehands hier te bestellen.
Door Ron Cornet, www.hoezegikdat.nl
Over de auteur
