
Geïnspireerd door de schilderachtige omgeving van een historisch Frans dorpje creëerde kunstenaar Jenine Shereos (1978) een reeks kortstondige bloemeninstallaties. Zoals de natuur door het jaar heen met de seizoenen meeverandert, zo verandert een onbestemde kamer van gedaante. Bloemblaadjes kwetsbaar dwarrelend in de lucht, bloemetjes die als een tapijt de grond bekleden en blaadjes die, schijnbaar per toeval, in perfecte harmonie een raam van een patroon voorzien. Bloemetje voor bloemetje met uiterste precisie neergelegd of aan elkaar geregen. Het resultaat: een dromerig en tijdloos decor van bloemen.
Een onbestemde kamer
De Amerikaanse kunstenaar Jenine Shereos had de mogelijkheid een aantal weken te verblijven in La Maison Verte, een kunstenaarsverblijf gevestigd in een historisch huis in Marnay-sur-Seine. De bloemrijke en idyllische omgeving van het dorpje en de botanische tuin die haar omringde, inspireerde haar. Ze was zich bewust van de continue verandering van de verschillende bloemen om haar heen. In het oude huis waar ze verbleef was een ruimte die grensde aan haar slaapkamer. Deze kleine niet-gedefinieerde ruimte of droomruimte zoals Jenine het noemt, intrigeerde haar. Ze begon zich voor te stellen hoe verschillende bloemen deze ruimte zouden transformeren. Haar idee werd werkelijkheid. Met bloemen uit het historische dorpje, de achtertuin en de botanische tuin, creëerde ze poëtische fantasiewerelden.
Verhaal gaat verder onder de afbeeldingen
Kwetsbaar
In haar werk onderzoekt Jenine de spanning tussen de natuurlijke en de menselijke wereld. Een levendig palet van paarse, gele en roze bloemen krijgen eenmaal in de kamer een nieuwe betekenis. We zien bloemen die als een tapijt de grond bedekken, een roze bloemenregen en bloemen die ogenschijnlijk zweven in de lucht. De reeks installaties toont de vergankelijkheid en kwetsbaarheid van bloemen. De bloemen die dromerig en in een tijdloze ambiance lijken te verkeren, hebben iets sacraals. Het voelt als een plek waar je in aandacht moet verblijven, om te kunnen zien wat de bloemen doen in een ruimte, hoe ze zich aanpassen. Het is niet vanzelfsprekend dat de bloemen zo liggen of hangen in de kamer. De mens is op de achtergrond, die ze je niet maar alles wijst erop dat iemand de bloemen daar heeft neergelegd of gemonteerd. Toch heerst er rust, vanzelfsprekendheid. Dat heeft gevolgen voor de manier van kijken.
Verhaal gaat verder onder de afbeeldingen
Transformatie
Textieltechnieken samen met natuurlijke en organische materialen zijn typerend voor de delicate kunstwerken van Jenine. Voor dit project reeg ze met een naald bloemen op zeer dunne witte zijden draden. De kunstenaar geeft de voorkeur aan tijdsintensieve projecten, maar dit was nu niet mogelijk. Ze had te maken met het verwelkingsproces van de bloemen. Deze natuurlijke processen gaven een extra dimensie aan de installaties - wat gebeurt er met de geur en hoe veranderen de bloemen? - en was voor haar persoonlijk bijzonder om te ervaren. Ze vertelt hierover aan Paradijsvogels: "I loved the constant transformation of the room and the way that the feeling of the space was changed each time. In some of the installations, the movement of the flowers was mesmerizing and I tried to capture it with video."
Verhaal gaat verder onder de afbeeldingen
Persoonlijke ervaring
Omdat Jenine de mogelijkheid had om alleen in de ruimte te wonen en te werken, kon ze zich helemaal in het proces onderdompelen. Gedurende haar werk aan de installatie, focuste ze zich op visuele overwegingen en het oplossen van problemen maar ze dacht ook veel na over het verstrijken van de tijd en de kortstondige aard van het bestaan. Het boek van Gaston Bachelard getiteld The Poetics of Space had ze opnieuw opengeslagen en was van invloed op haar werk.
Op de vraag of er een specifieke bloemeninstallatie was die haar het meest nauw aan het hart ligt, antwoordt Jenine: "Each installation was special to me in some way, but there was something about the stained glass installation that really stood out to me as unique. The week before, I had been to a cathedral and seen a stained glass window with very similar colors. I loved that I was able to reference that in this installation. Also, I tried to keep my materials very simple. For this piece, I used my own saliva to attach the flowers to the window."
Verhaal gaat verder onder de afbeeldingen
Als in een droom
Tijdens haar werk met de bloemen, kwamen af en toe vrienden uit het dorp kijken. Aan het einde van haar verblijf stelde Jenine haar kamer, op dat moment in groene bloemen gehuld, open voor publiek (zie de twee afbeeldingen hieronder).
"One viewer said that it reminded him of a dream he once had where he was walking on a floor filled with flowers."
Op dit moment werkt Jenine aan een project waarin ze de bloemen uit de kamer in gedroogde vorm verwerkt.
Jenine's werken zijn ook te bewonderen op Instagram en Facebook.
Meer bloemkunst zien? Tiffany Turner maakt bloemen van papier met architectonische precisie.