
Mogelijk denk je dat 3D printen één techniek is. Verrassend veel mensen denken dit namelijk. Toch is dit niet waar. 3D printen is eigenlijk een parapluterm voor veel verschillende technieken. Uiteraard zijn deze in principe wel redelijk vergelijkbaar. Elk 3D printtechniek zal natuurlijk gebruikt worden voor het creëren van een driedimensionaal product, wat het doet door een object laag voor laag op te bouwen. Hoe dit precies gebeurt kan daarentegen wel erg verschillen, per techniek is dit dus anders. Het is eigenlijk net zoals CNC frezen en CNC draaien, relatief vergelijkbaar maar toch anders. Hieronder vind je drie veelgebruikte 3D print technieken.
Fused Deposition Modeling
Fused Deposition Modeling, wat vaak afgekort wordt tot FDM, is een techniek waarbij een filament verwarmd wordt. Het filament bestaat overigens uit lange kunststof draden. Nadat deze verwarmd zijn zal een spuitkop ze laagsgewijs op elkaar leggen. Na elke lag zakt het printbed van de 3D printer een stukje naar beneden. Er kan dan een nieuwe laag op de vorige laag worden gelegd. Uiteindelijk zal er dan dus een driedimensionaal product ontstaan na een tijdje. De meeste 3D printers die je thuis kunt gebruiken maken gebruik van Fused Deposition Modeling.
Selective Laser Sintering
SLS, wat dus de afkorting is van Selective Laser Sintering, is een ander techniek. Hierbij zal een object laag voor laag worden opgebouwd door poeder te versmelten, wat gedaan wordt met behulp van een laser. Er is dus sprake van versmelting, wat niet voor niets de Nederlandse vertaling is voor sintering. Diverse lagen poeder zullen versmolten worden waardoor ze hard worden. De lagen gaan hierdoor zich met elkaar mengen waardoor het uiteindelijk gezamenlijk een driedimensionaal item zal vormen. Er zal ook een deel van de poeder niet versmolten worden. Dit functioneert als ondersteunend materiaal voor het model, het wordt dus later verwijderd.
Stereolithografie
Stereolithografie, oftewel SLA, gebruikt een UV laser en een UV gevoelige hars om een object te 3D printen. Het UV gevoelige hars, wat ook wel fotopolymeer wordt genoemd, zal in een bad liggen. De laserstraal kan dan de hars uitharden. Het lijkt dus wel een beetje op Selective Laser Sintering. Bij SLA wordt de laserstraal gestuurd door een beweegbare spiegel. Het volgt de contour van het product tot een laag is uitgehard. De tafel gaat dan een stukje naar beneden, waarna het volgende laagje hars erop komt te liggen. Dit is een constante cyclus totdat het object geprint is.