
De Chinese ontwerper Yuxi Liu heeft een robot ontworpen die gedichtjes achterlaat op het strand. Dit verhaal doet denken aan de terreinwagen op Vlieland waarmee ook gedichten in het zand van de Vliehors worden gedrukt, maar dit ontwerp gaat nog een stapje verder: deze robot componeert het gedicht namelijk zelf.
Mens en machine
Yuxi is een jonge multidisciplinaire ontwerpster met een interesse voor ontwerp, mens en technologie. Zij probeert deze drie thema’s in haar werken te combineren. Op haar website zegt zij hierover:
Met de ontwikkelingen van opkomende technologieën komen we steeds vaker autonome machines tegen die in staat zijn om te leren, te redeneren en op basis daarvan beslissingen te nemen. Door dit nieuwe fenomeen komen er vragen naar boven die ons uitdagen om na te denken over onze kijk op de essentie en ethiek van machines.
Poet on the Shore
Het project van Yuxi met deze robot heet Poet on the Shore. De robot die zij heeft ontworpen is een autonome machine die rijdt op het strand en naar verluidt: “geniet van het kijken naar de zee, de geluiden van golven die breken op het strand, de wind, de gesprekken die kinderen met elkaar voeren en de onophoudelijke bulk van zeevogels.”
Het merendeel van de tijd doet de machine niks, behalve luisteren en soms schrijft hij een gedichtje op het zand, dat na niet al te lange tijd weer wordt weggespoeld door de zee. De robot schrijft de gedichten in de Japanse taal, dus voor ons helaas niet te lezen, maar het idee is leuk.
In dit filmpje zie je hoe de robot alle geluiden in zich opneemt voordat hij een gedichtje maakt. Laat je niet afschrikken door de Russische letters, die verdwijnen halverwege het filmpje.
Lees voor meer bijzondere poëzie dit artikel over een kunstenaar die poëzie creëert met behulp van licht en schaduw.