7 dingen waar ik achter kwam toen ik na 32 jaar huwelijk voor het eerst alleen met vakantie ging

10 oktober 2016
416
alleen met vakantie tips

Het was altijd zo vanzelfsprekend. Een paar dagen Vlieland in de zomer, gevolgd door een weekje Griekenland of een andere zuidelijke bestemming met dito temperaturen. Misschien nog een weekendje Parijs of Londen. En vooral: samen.

Sinds Elisabeth na haar 32-jarige huwelijk weer op zichzelf woont kan ze inmiddels een heleboel alleen. "Maar alleen met vakantie gaan bleef een obstakel waar ik me in al mijn hervonden zelfstandigheid maar lastig overheen kon zetten. Ik bleef het uitstellen, maar wilde ik ooit nog een keer de landsgrens over dan moest ik mezelf een schop geven."

"Ik prikte een week, boekte een ticket en voor ik het wist zat ik op het terras van Otranto. Bonuspunt van alleen reizen is de geruime tijd voor zelfreflectie. Terugkijkend op die week in Italië heb ik een heleboel inzichten verworven:"

1. Je moet kunt elke beslissing zelf maken

Ga ik vanavond pasta eten in dat leuke tentje op het plein of wordt het dat visrestaurant aan de kade? Zal ik morgen lekker aan het strand gaan liggen, of een wandeling door de velden? Zal ik ontbijt gaan halen of gewoon bij Luciano neerploffen? Leuke dingen bedenken is op zich geen probleem, maar als je jezelf de hele tijd aan moet zetten ligt inertie al snel op de loer. Ik boekte tripjes en maakte reserveringen vaak voor de volgende dag, dan werd ik wakker met een concreet plan. Bijkomend voordeel: ik kon helemaal doen waar ik zelf zin in had. Geen consessies!

2. Boeken zijn ideaal reisgezelschap

Of puzzels, voor de liefhebber. In mijn eentje op het terras neerstrijken vond ik best te doen, maar om tijdens elk kopje koffie, glas wijn of bord pasta heel zen voor me uit te staren met een mona lisa achtige glimlach vond ik na 2 dagen echt vermoeiend. En zo zen voelde ik me ook niet als ik niets te doen had.

Hoezeer ik ook soms iemand naast mij mis, ik vind het aan de andere kan heerlijk dat ik geen tempels meer hoef te bekijken.

Dus: hoppakee, boek erbij en echt ontspannen! Plus: niemand die zegt dat het zo ongezellig is dat je de hele tijd zit te lezen. Voor mijn liefhebbende vrienden die hier opmerken dat je ook thuis kunt lezen wil ik er graag aan toevoegen dat het erg prettig is dat je op dat terras in Italië niet gestoord wordt die afspraak om half tien of de berg was die je al dagen aankijkt!

Lees ook:  'Omkeerbare levenslot huizen' | In deze huizen word je onsterfelijk

3. De fantasie van een wilde romance met dito Italiaan, blijft een fantasie

Ik geef toe dat ik voorafgaand aan mijn trip best lekker heb gefantaseerd over een Italiaanse halfgod die mij wel even zou komen redden. In mijn dorp bleek het aantrekkelijke aanbod echter niet overweldigend of reeds bezet. Ik vermoed dat ik daarnaast de eerste dagen ook met een veel te zoekende blik op dat terras zat (ook daarvoor is dat boek een goede afleiding).

4. Je wandelt je een ongeluk (goed voor je conditie)

Ik deed het vooral ’s avonds, voor en na het eten. Echt van die dode momenten als je in je eentje reist. Overdag en in de zon voelde ik me heel flink dat ik alleen naar Italië was afgereisd, ’s avonds stak mijn alleen-zijn soms schril af tegen de gezelligheid van klinkende glazen aan grote gezellige tafels en bood mijn boek niet altijd comfort. Dus ging ik wandelen. Veel wandelen.

Het bleek een fijne bezigheidstherapie waardoor ik na het eten iets had om naar uit te kijken en wat me hier en daar spontane gesprekken in winkeltjes vergezeld van een gastvrij glas wijn opleverde. Dat was me vroeger nooit overkomen, met z’n tweeën sta je toch minder open voor dit soort ontmoetingen. Wat ook heerlijk was: een avond gewoon even lekker 2 netflix afleveringen kijken.

5. Een table for one reserveren is prima te doen

Ok, de eerste 2 dagen vond ik het ronduit treurig. God, was ik nu echt die vrouw geworden die aan het tafeltje-bij-de-wc werd gezet? Daarna reserveerde ik van te voren en vroeg ik het tafeltje-bij-het-raam (ook als ik het restaurant nog niet kende, want een tafel bij het raam heeft iedereen wel en het is in ieder geval uit de buurt van de wc), of liep ik door als ze geen gezellige plek meer hadden. Na een week was ik zelfs in staat om de table for one zo te vragen alsof ik niets liever had gewild. En mag ik dan meteen die wijnkaart even? Grazie.

6. Je hoeft niet ook die 7e ongetwijfeld mooie tempel te bezoeken als je daar geen zin in hebt

Toen ik samen met mijn ex reisde zorgden we (on)bewust dat ieders vakantiebehoeften werden ingevuld. Mijn ex wandelde gedwee met mij door de bergen en ik deelde op een gegeven moment zijn enthousiasme voor vroeg-Dorische architectuur. Nu ik weer alleen ben merk ik eigenlijk pas dat die gedeelde interesse tijdelijk was en ook voortkwam uit de behoefte de ander te behagen.

Nee, ik wacht niet op iemand. It’s just me. En ik wil graag dat hele grote bord met truffelpasta, helemaal voor mij alleen.

Hoezeer ik ook soms iemand naast mij mis, ik vind het aan de andere kan heerlijk dat ik geen tempels meer hoef te bekijken. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik het soms wel raar vond als ik in mijn eentje een mooi uitzicht stond te bewonderen dat ik het niet meteen kon delen. Maar ik denk dat ik gewoon nog wat meer aan mijn eigen gezelschap moet wennen.

Lees ook:  Normandië in Frankrijk bezoeken

7. Je hoeft niet uit te leggen waarom je alleen bent!

De pleaser in mij heeft altijd de behoefte om voor alles waarop ik uit de toon val direct een verklaring te geven. Sorry, ik kan dan niet werken want ik had eigenlijk beloofd dat ik met een vriendin zou gaan wandelen. Nee, ik reis alleen want ik ben gescheiden en kon geen vriendinnen vinden met eenzelfde idee van een ontspannen vakantie. Het zijn meestal niet echt lekkere conversation starters.

Toen ik tijdens de vakantie mijn zoon aan de lijn had en dit vertelde zei hij: ‘Mam, dat gaat ze geen r*** aan. Zeg gewoon dat je lekker met vakantie bent. Punt. Misschien heb je daar gewoon zin in, weten zij veel.' Mij realiserend dat ik en passant nog even werd opgevoed door mijn zoon heb ik zijn advies wel ter harte genomen: Yes, it’s just me. En ik wil graag dat hele grote bord met truffelpasta, helemaal voor mij alleen!

Ik ga vast broeden op mijn tripje voor volgend jaar.

 

Over de auteur

Jasper Voorn
Mijn naam is Jasper Voorn, 28 jaar, en ik ben de initiatiefnemer van Paradijsvogel Magazine. Zaken als Kunst, cultuur, reizen en de natuur hebben mij altijd gefascineerd. Vanuit een passie voor bovenstaande zaken ben ik dan ook Paradijsvogels Magazine begonnen. Naast mijn bezigheid bij dit online tijdschrift houd ik me als directeur en eigenaar van Web Wings BV, samen met een groeiend team van 30+ collega’s, dagelijks bezig met het realiseren van online marketing resultaten voor meer dan 200 verschillende klanten. Hier richten wij ons voornamelijk op duurzame marketing door lange termijn resultaat te halen via zoekmachine optimalisatie. Binnen Paradijsvogel Magazine komt mijn passie voor online marketing, mensen inspireren en mij verder verdiepen in de wereld om ons heen samen. Mijn doel is om vanuit Paradijsvogel Magazine jaarlijks 2 miljoen mensen te kunnen bereiken met interessante verhalen en kennis uit deze prachtige paradijselijke wereld die wij met z’n alle mogen bewandelen.

Recente berichten

Zo laat je jouw Toscaanse Jasmijn bloeien!

Babykamer inrichten? Bekijk deze checklist!

De verschillende soorten Philodendron verzorgen

Waarom koud water goed voor je is

© Paradijsvogels Magazine - 2023
Made with
Web Wings