Terschelling is een waddeneiland met een rijke geschiedenis. Ook de natuur is adembenemend: de zee, de wolken, de duinen, het strand en de bossen zijn simpelweg prachtig. Voor iedereen die Terschelling al vaak bezocht heeft zetten we een paar tips op een rij om het eiland eens op een andere manier te ontdekken.
1. Over de duinen bij Terschelling-West heb je het hele strand voor je alleen
Op bijna elk stukje strand in Nederland ben je eigenlijk nooit alleen. Wat jammer is, want het strand kan een van de meest vrije en inspirerende omgevingen zijn. Waar de oceaan begint, het water zich mengt met het land en je de meest frisse en schone lucht kan ademen.
De tekst gaat verder onder de foto's
Als je bij Terschelling-West richting de duinen loopt kom je via de bosjes en heide vanzelf bij het strand. Neem goede wandelschoenen mee want het is een flinke trek. Eenmaal over de duinen kan je heerlijk genieten van de rust en als je terug wil volg je gewoon de zee. Pas wel op met zwemmen, de stroming kan erg gevaarlijk zijn richting de noordkant!
De tekst gaat verder onder de foto's
2. Ontdek het verborgen 't Behouden Huys
't Behouden Huys is een museum in de Commandeurstraat, vlakbij de haven. Het is vernoemd naar het huis dat Willem Barentsz op Nova Zembla bouwde met resten van zijn schip. Je vind er de complete geschiedenis van het eiland, waaronder het bijzondere verhaal van 't Stryper Wyfke. Zij liet de Engelse soldaten vluchten met haar uitspraak "Ze staan er bij honderden, maar liggen er bij duizenden". Zo redde ze Oost-Terschelling van de verdere brandstichting. Voor de rest vind je er alle informatie over het eiland, de bewoners en gebruiken van vroeger en nu.
De tekst gaat verder onder de foto's
3. Bekijk Terschelling eens van boven
Je kan in het westen heerlijk door de bossen wandelen, maar het is zeker de moeite waard om ook eens een pad omhoog te nemen richting de duinen. Als je boven bent kan je genieten van een prachtig uitzicht over de haven, het strand en het dorp met de mooie Brandaris. Neem vooral wat te eten en een kleedje mee, want dit is ook de perfecte plek voor een picknick of een middagdutje.
De tekst gaat verder onder de foto's
4. Denk aan dit sprookje wanneer je Doodemanskisten voorbijloopt
Dit meertje is niet heel erg verborgen, maar dat maakt het niet minder speciaal. Er zijn veel verschillende opvattingen over hoe dit meertje aan haar naam is gekomen, maar de meest bijzondere is toch wel het onderstaande sprookje van de prinses...
De prinses was de laatste van haar lijn, wonend op Terschelling. Trouwen wilde ze niet, want dan zou ze haar prachtige eiland met liefdevolle bewoners moeten verlaten.
Op een dag verging voor de kust een schip en meer dan 120 zeelieden spoelden aan. Het waren er zoveel dat het kerkhof te klein was. De prinses bedacht zich geen moment en liet de slotgrachten rond haar kasteel leeglopen. De gestorvenen werden in de geulen begraven en 'toegedekt' met het water.
Deze daad van barmhartigheid zijn de mensen nooit vergeten en ze noemden de slotgracht voortaan Doodemanskisten. En zolang er mensen op Terschelling wonen zal de geest van de prinses rondwaren om voor haar volk te zorgen...
De tekst gaat verder onder de foto
Deze en meer Terschellinger sprookjes zijn de bewonderen in het bijzondere sprookjesboek "Sprookjes en sagen van Terschelling". De foto's in dit artikel zijn gemaakt door Peter van Suijlekom.
En krijg je ook niet genoeg van de Terschelling? Lees dit prachtige gedicht van Ina Schroders-Zeeders over de Wadden: "Verwaaid en wel".
Over de auteur
